چکیده:
در بانکها و مؤسسات اعتباری،نرخ بازیافت یکی از پارامترهای مهم مدلهای ریسک اعتباری محسوب میشود.متغیر اصلی مدلهای ریسک اعتباری شامل احتمال نکول1،زیانهای مفروض نکول2،نرخ بازیافت3و داراییهای در معرض ریسک4است(دافی و سینگلتون، 2001).5شواهد تجربی بهدست آمده از بسیاری کشورها نشاندهندهی این است که بین ارزش وثایق گرو گذاشته شده و نرخ بازیافت وامهای نکول شده رابطه مستقیمی وجود دارد؛و هر چه قدرت نقدشوندگی وثایق بیشتر باشد، نرخ بازیافت وامها نیز افزایش خواهد یافت.امروزه،از نرخ بازیافت وامها بهعنوان یکی از پارامترهای مهم جهت تعیین میزان وثایق و قیمتگذاری وامها استفاده میشود.در این مقاله،پس از بررسی عوامل تأثیرگذار بر نرخ بازیافت وامها،و ارائه مدلی از این عوامل،نرخ بازیافت از منظر مدلهای مختلف ریسک اعتباری مورد برسی قرار گرفته و در پایان،به مطالعهای که در این زمینه صورت گرتفه اشاره شده است.