چکیده:
به رغم گذشت حدود یک قرن از کشمکش بر سر فلسطین؛ تلاشهای گوناگونی برای پایان بخشیدن به اختلافها و درگیریها تا کنون به نتیجه نرسیده است. مقاله حاضر با تمرکز بر ماهیت پیشنهادها و طرحهای صلحی که در این مدت ارایه شده، آنها را به هفت نوع راه حل برای پایان بحران تقسیم کرده است: کشورها واحد(فدرال) دو ملیتی، تقسیم فلسطین به دو منطقه یهودی- عربی، کشور واحد فلسطینی بدون وجود اسراییل، کشور واحد یهودی حاکم در سراسر فلسطین، طرحهای مربوط به خودمختاری فلسطینی ها، تاسیس دو دولت اسراییلی و فلسطینی، وکنفدراسیون فلسطینی – اردنی. روند رویدادها نشان می دهد که ایجاد کشور مستقل فلسطینی در کنار اسراییل با بیشترین توجه و اقبال مواجه شده است، هر چند سیاستهای اسراییل موجب می شود که این طرح نیز فلسطینی امن و مستقل را برای فلسطینی های طرفدار صلح به ارمغان نیاورد.
Despite a century of the conflict on Palestine has passed، various efforts at ending the hostilities and disputes have failed to reach a result yet. Focusing on the nature of peace proposals and plans put forward up to now، this paper has divided them into six types of solutions for ending the crisis: Single (federal) state، two-national، partition of Palestine into two Jewish-Arab regions، single Palestinian state without the existence of Israel، single Jewish state governing the entire Palestine، establishment of two Israeli and Palestinian states، and a Palestinian-Jordanian confederation. The course of events shows that the establishment of an independent Palestinian state along with Israel has gained furthest attention and acceptance، although the Israeli policies cause that this plan will not bring a safe and independent Palestine for the pro-peace Palestinians.
خلاصه ماشینی:
"مقاله حاضر با تمرکز برماهیت پیشنهادها و طرحهای صلحی که در این مدت ارایه شده،آنها را به هفت نوع راهحل برای پایان بحران تقسیم کرده است:کشور واحد(فدرال)دو ملیتی،تقسیم فلسطینبه دو منطقه یهودی-عربی،کشور واحد فلسطینی بدون وجود اسراییل،کشور واحدیهودی حاکم در سراسر فلسطین،طرحهای مربوط به خودمختاری فلسطینیها،تأسیسدو دولت اسراییلی و فلسطینی،و کنفدراسیون فلسطینی-اردنی.
13از دیگر طرحهای مدون فلسطینیها برای ایجاد یککشور واحد عربی در فلسطین میتوان به طرحهای زیر اشاره کرد: برنامه هفت مادهای الفتح(ژانویه 1967) این طرح ضمن اشاره به محو صهیونیسم و استعمار صهیونیستی از فلسطین و ردقطعنامه 242 سازمان ملل(ماده 4)،تأسیس یک دولت مستقل فلسطینی دموکراتیک را کهدر آن همه شهروندان بدون توجه به مذهب خود از حقوق برابر برخوردار بودند،هدف خویشمیدانست.
برنامه ده مادهای الفتح(1974) این برنامه که پس از جنگ 1973 اعراب و اسراییل و آغاز بحث صلح میان مصر واسراییل مطرح شد،ضمن تأکید بر مخالفت با قطعنامههای 242 و 338 سازمان ملل متحد وحق استفاده از مبارزه مسلحانه برای از میان بردن صهیونیسم،به تأسیس یک دولت مستقلفلسطینی دموکراتیک در هر منطقه از خاک آزاد شده فلسطین اشاره میکرد.
از جمله طرحهایی که به طور غیر مستقیم راه حل دو دولتی را مورد توجهقرار داده و آن را راه حل مساله فلسطین دانستند،میتوان به برخی از طرحهای عربی اشارهکرد: طرح 8 مادهای فهد(1981) این طرح که در سال 1981 از سوی پادشاه عربستان پیشنهاد شد،ضمن تأکید بر لزومتأیسی یک کشور فلسطینی مستقل به پایتختی بیت المقدس،در ماده هشتم خود به ضرورتبرقراری فضای امن و حق موجودیت همه کشورهای منطقه اشاره میکرد."