مقدمه - مجله هلال سرمقاله

"خوشبختانه دوازدهمین سالروز استقلال از این لحاظ بر سالروزهای ما سبقگوی سبقت ربود که در محیطی برگذار شده که کشور مشغول برداشتن گامهای بلندی در راه ترقیو سعادت در کلیه شئون حیات خود میباشد. متاسفانه فقط بعد از یک سال و اندی ازتاسیس یعنی در 11 سپتامبر 1948 قاید اعظم بدورد حیات گفت و این ملت از سایۀ پدر خود محرومگشت. همچنین در بعض فصول سال ازمسیر آب کانالها جلوگیری کردند و در نتیجه آن صدها هزار جریب آراضی کشاورزی بایر ولم‌یزرع شدو حتی کشوری که از لحاظ مواد غذائی فقط غنی نبوده بلکه دارای مازاد بوده و مواد غذائی رابکشورهای خارجی صادر میکرد مجبور شد که برای جبران کمبود خود مواد خواروبار را از خارج واردکند. در نتیجه وقایع مزبور تا سالها برگذاری سالروز استقلال پاکستان فقطدارای جنبه رسمی بوده و ملت نمی‌توانست از صمیم قلب در آن روز خوشوقت و مسرور شود و آنراسنگ میلی در راه تعالی و ترقی محسوب دارد."