چکیده:
ادبیات شفاهی یا همان قصه ها و حکایت ها بخشی از ادبیات جهانی است که از درون فرهنگ جوامع جوشیده است. آموزش زبان خارجی به کمک متونی از قصه ها و حکایت ها، جدا از اینکه ورود زبان آموز به فرهنگ زبان در حال فراگیری است، انگیزه های او را فراتر از آموختن زبانی دیگر خواهد کرد. ارتقا خودانگیختگی و دریافت وجوه فرهنگی زبان، نیروی بزرگی است که روند فراگیری را کوتاه و عمق خواهد بخشید. استفاده از قصه ها و حکایت ها به عنوان ابزار آموزشی زبان در کلاس های درس با روش و رویکرد ارتباطی زبان مناسب تر می نماید، چراکه این روش به مباحثی فراتر از انتقال آموزه های اطلاعاتی زبان (شکل های زبانی) می پردازد و می توان گفت که در کل با طرح ادبیات در کلاس های آموزش زبان، زبان آموزان با متونی سروکار خواهند داشت که متن های حقیقی هستند و سازوکار عبارات و گفت وگوهای آنها برخاسته از موقعیتی طبیعی است، حتی اگر عنصر خیال در آنها غالب باشد. در این مقاله و با این نگاه مروری بر روند عملی استفاده از نمونه هایی از ادبیات شفاهی فرانسه و ایران در کلاس درس آموزش زبان فرانسه کرده ایم. نتایج مثبت چنین روندی ما را بر آن داشت تا در مورد استفاده از ادبیات شفاهی و در کل ادبیات (که در مقاله پیشین به آن پرداخته ام در کلاس های زبان زبان آموزان ایرانی تاملی داشته باشیم تا دریابیم که آثار ادبی بستری مناسب در کلاس های آموزش زبان در ایران است.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله ابتدا در مورد ادبیات و ادبیات شفاهی و خاصه قصه سخنخواهیم گفت و در ادامه به رویکرد ارتباطی زبان و نگره استرن2اشاره میکنیم و بهویژگیهای استفاده از قصه در مقام ابزاری برای آموزش زبان خواهیم پرداخت.
G etaraZ) کلاس درس در راستای بررسی جایگاه قصه در آموزش زبان فرانسه به زبانآموزان ایرانی طی دوجلسه با دانشجویان ترم 3 کارشناسی ارشد آموزش زبان فرانسه دانشگاه تربیت مدرس،اهداف زیر را دنبال کردیم: -آشنایی با قصههای فرانسوی و یادآوری قصههای فارسی -تقویت مهارت صحبت کردن -بررسی ساختار قصهها -دستور زبان -تقویت مهارت نوشتاری ساختار ابتدایی و چارچوب روایی مشخص قصه به گونهای است که از همانابتدای یادگیری زبان،اعتماد به نفسی به زبانآموز میبخشد چرا که وی حتی اگر تمام کلماتو ساختارهای زبانی موجود در آن را متوجه نشود،میتواند آن را حدس بزند.
از آنجایی که قصه از ابتدا جزئی از ادبیات شفاهی هر ملتی بوده است،بنابراینبرای بازگشت به این سنت کهن،در جلسهای دیگر از دانشجویان خواسته شد تا قصهای را به(5)اشاره به داستان euelb-ebraB (ریش آبی)اثر شارل پرو انتخاب خود آماده کرده و آن را به زبان فرانسه تعریف کند.
قرار دادن این ابزار در چارچوب روش یا رویکرد ارتباطی آموزش زبان نه یکالزام بلکه در جهت روشمند کردن شیوه کارکرد ادبیات شفاهی در کلاس درس است.
طرح قصهها و همانگونه که پیشتر گفتهایم ادبیات در شکل کلی مناسبتبیشتری برای زبانآموز ایرانی در جهت فراگیری زبان دارد و میباید در فضاهای دانشگاهیپس از بازنگری به کار گرفته شوند تا در زمان کوتاهتری زبانآموزان ما زبانی دیگر فراگیرند که یکی از مسیرهای توسعه همین دریافت دانش و فرهنگ دیگری در کوتاه زمان است."