خلاصه ماشینی:
"وضع استاندارد 59 توسطهیئت تدوین استانداردهای حسابرسی مبیناین نکته است که اظهارنظر تداوم فعالیت یکهشدار دهنده ورشکستگی قریب الوقوع بهاستفادهکنندگان صورتهای مالی ایت وحسابرسان میتوانند و باید مسئولیتپذیریبیشتری در ارزیابی ادعاهایشان مبنیبرتداوم فعالیت شرکت داشته باشند.
این استاندارد ازحسابرسان میخواهد تا برای اظهارنظر تداومفعالیت عبارت"ابهام اساسی در مورد تواناییواحد تجاری جهت ادامه دادن به صورت یکواحد دایر"را بکار ببرند .
" استاندارد 77 استفاده از هرگونهعبارت شرطی در اظهارنظر تداوم فعالیت راممنوع کرده و نشان میدهد که حسابرسانباید صراحتا بیان کنند آیا ابهام اساسی وجوددارد یا خیر؟ اثر استاندارد 59 مورد توجه دولت و جامعهنیز میباشد.
باتوجه به گستردگی و تنوع بیش از حدنسبتهای مالی،و پیشرفتهای روزافزونیکه در تجزیه و تحلیل صورتهای مالی براساس نسبتهای مالی رخ داده است،کدامیکاز نسبتها برای حسابرسان بیشترین کاربرد رادارد؟ فرض تداوم فعالیت که از مفروضاتبنیادی حسابداری محسوب میشود بر ایننکته تکیه دارد که واحد تجاری همچنان بهفعالیت خود ادامه میدهد.
منون و شوارتز در سال 1987 اینپرسش را دنبال کردند که آیا نسبتهای مالیاین قدرت را دارند اظهارنظر تداوم فعالیترا پیشبینی کنند؟آنها با محدود کردن نمونهخود به شرکتهای ورشکستهای که اظهارنظرتداوم فعالیت دریافت کرده بودند را مشخصکردند.
جدیدترین پژوهش در این زمینه،تحقیقات جان استفان گرایس میباشد کهدر سال 2001 انجام شد و اثر نسبتهای مالیاشاره شده در استاندارد 34 و 59 بر اظهارنظرحسابرسان را مورد ارزیابی قرار داد.
بلکهنحوه انتخاب شرکتهای مشمول عدم تداومفعالیت(شرکتهایی که تا پایان مردادماه 1381موفق به باز کردن نماد خود نشدهاند)بهطورخودکار محقق را مجبور به انتخاب این دورهنموده است: عریف فرضیات آماری: فرضیه اهم این تحقیق بدینصورت تعریف شده است که«بین نسبتهایمالی و تداوم فعالیت شرکتهای پذیرفته شدهدر بورس اوراق بهادار تهران رابطه معناداروجود دارد."