چکیده:
امپراتوری عظیم اورارتوها در نیمه دوم هزاره اول قبل از میلاد به مدت دو قرن در قسمتی از ایران و محدوده ای از کشور فعلی ترکیه ، عراق ، سوریه و ارمنستان حکومت می کردند . از این تمدن بزرگ در ایران سیزده کتیبه به خط و زبان اورارتویی در دو استان آذربایجان غربی و شرقی بر جای مانده است . زبان اورارتویی جزیی از زبان های آزیاتیک محسوب می گردد و به لحاظ ساختاری با زبان های آشوری و حوری خویشاوندی دارد و به لحاظ نگارش خط نیز خط اورارتویی میخی دارای علامت های خاص مربوط به مصوت ها ، هجاها و ایدئوگرام ها است . در این مقاله سعی شده است برای معرفی این زبان توضیحات اجمالی در ارتباط با ساختارهای دستوری ذکر گردد .