خلاصه ماشینی:
"پیرامون استقلال قوا یا همکاری قوابا نگرشی در قوه قضاییه دکتر سیاوش فوائدی وکیل پایه یک دادگستری از آنجا که تاریخ بشر سراسر مشحون از سوءاستفاده اربابان حکومت از مقام و قدرتخود است،مردم برای رهایی از ظلم و ستم،با مجاهدتها و ازخودگذشتگیهامبادرت به محدود کردن اقتدار زمامداران خود میکنند تا با حاکم گردانیدن قانون،ازسوءاستفاده از قدرت جلوگیری شود.
قوۀ قضاییه هم به سهم خود،علاوه بر انجام وظیفه اصلی که عبارت است ازرسیدگی و صدور حکم در مورد تظلمات،تعدیات،شکایات،حلوفصل دعاوی و رفعخصومات و اخذ تصمیم در امور حسبیه و همچنین دیگر موارد احصاء شده در اصل156 قانون اساسی،در امر قانونگزاری و اجرایی نیز مداخله دارد.
استخدام و عزل و نصب قضات،تغییر محل مأموریت و تعیین مشاغل و ترفیع آنها،ایادتشکیلات لازم در دادگستری و همچنین اقدام مناسب برای پیشگیری از وقوع جرم واصلاح مجرمین از امور اجرایی است که قوه قضاییه عهدهدار آنها است(اصل 158قانون اساسی).
استقلال قوۀ قضاییه یا استقلال قاضی در مجموع مطالب گفته شده و با بررسی اصول مندرج در قانون اساسی جمهوریاسلامی ایران میتوان نتیجه گرفت که قوای حاکم بر کشور از استقلال به معنای اخص آنبرخوردار نیستند بلکه بین آنها ارتباط و همکاری وجود دارد.
بدین معنی که قاضی باید در رسیدگی و صدور حکم در موردتظلمات،تعدیات،شکایات،حلوفصل دعاوی و رفع خصومات و اخذ تصمیم و اقداملازم در آن قسمت از امور حسبیه که قانون معین میکند و همچنین در کشف جرم وتعقیب و مجازات مجرمین و اجرای حدود و مقررات مدون جزایی اسلام از استقلالبرخوردار باشد.
{o1o} یک قوۀ قضاییه مستقل به مردم اطمینان میدهد که تصمیمات دادگاهها براساسقوانین کشور و قانون اساسی خواهد بود و بستگی به تغییر قدرت سیاسی و یا امیالشخصی قاضی دادگاه ندارد."