چکیده:
یکی از مباحث ضروری در حوزه مهدویت شناسی، پدیده حیات امام عصر( است؛ به این معنا که چگونه میتوانیم برای مخاطبان منکر یا مردد، حضور آن انسان الهی بر روی این خاکدان را اثبات کنیم؟ پیدا است که اثبات چنین امری که از موضوعات متافیزیک به شمار میرود، میتواند به اثبات سایر آموزههای متافیزیک نیز کمک رساند. در این مقاله، با کمک برخی از آیات و روایات که از آنها به عنوان ادله وحیانی یاد کرده ایم و دلیل عقل که بر ضرورت وجود حجت حاضر خداوند در میان مردم مبتنی است و نیز با استناد به کارکرد اصل تجربههای دینی که امروزه مورد توجه جهانیان است، حیات و حضور امام عصر را مورد تأکید قرار داده ایم.
One of the necessary discussions in the field of Mahdavilogy، is the phenomenon of the Life of the Imam of the Time (m.a.h.h.a.); in this meaning that، how can we، for the disbeliever and uncertain addressees prove the presence of that divine human being on this Earth? It is obvious that the proof for such a thing that is known as a kind of metaphysics subjects، can also help the proof of other teachings of metaphysics. In this article، with the help of some of the verses and narrations that we have mentioned them as the ‘revealed reasons’; and the ‘intellect reason’ that is based on the necessity of the existence of God’s Present Proof among the people، and also with reference to the function of the ‘religious experience principle’ that now a days is observed by people of the world، we have emphasized the Life and Presence of the Imam of the Time.
خلاصه ماشینی:
"با این حال آیا میتوان برای پیروان بودا که در دین آنان، خدا حضور چندانی ندارد یا برای ملحدان، از ضرورت حجت سخن به میان آورد؟ باری؛ با پذیرش برخی پیش انگارهها همچون حضور و وجود خداوند و نیز اثبات برخی صفات برای او همچون حکمت و رحمت با استناد به قاعدهای همچون قاعده لطف، میتوان از دلیل عقل برای اثبات ضرورت وجود حجت سخن گفت؛ زیرا مهمترین و بنیادیترین مقوم دکترین مهدویت یا منجیگرایی، پذیرش خدایی در عالم است که بنا دارد از رهگذر انسان کامل، هدایت علمی و معنوی انسانها را استمرار بخشد ]= بر اساس دکترین مهدویت از نگاه شیعه[ یا برخلاف تلخکامیهای مستمر پیامبران در عدالت گستری، عالم را با عدالت و نیکی گسترده در سراسر زمین به پایان رساند ]= براساس دکترین منجیگرایی[.
سورههای قدر و دخان و دلالت بر حیات امام عصر( در سوره مبارک قدر، از نزول قرآن در شب قدر که بر هزار ماه برتری دارد، سخن به میان آمده و در تبیین ارزش این شب آمده است که فرشتگان و برترین آنها یعنی روح، با امر و فرمان الهی برای انجام هر امری فرود میآیند و تا سحرگاه، سلام و تحیت به ارمغان میآورند: (تنزل الملائکة والروح فیها بإذن ربهم من کل أمر سلام هی حتی مطلع الفجر( (قدر: 4 – 5)؛ در سوره دخان نیز تبیین شده است که آن امر، تفصیل و جداسازی حکیمانة کارها است: ( إنا أنزلناه فی لیلة مبارکة إنا کنا منذرین فیها یفرق کل أمر حکیم( (دخان: 3ـ4)؛ پرسش مهم در برخورد با این آیات آن است که فرشتگان، به کجا و نزد چه کسی فرود میآیند و آن امور حکیمی که در شب قدر جدا شده و تبیین میگردد، چیست؟ چنین پرسشی به ذهن یاران امامان( رسیده و پاسخ آن را جویا شدهاند."