چکیده:
در این مقاله، با بررسی اصل امامت عامه و خاصه از منظر امام رضا( روشن میشود که «امامت» یکی از اصول مورد توجه آن حضرت بوده، جایگاهی بلند در احادیث آن حضرت دارد، آن حضرت صفات و ویژگیهای امام را بصورت مفصل بیان کرده است؛ از جمله اینکه: امامت، اساس اسلام و امام، رهبر دینی مردم است. امام، الگوی مردم در اعمال عبادی و غیر عبادی است. امام، مایه سربلندی مسلمانان و ضامن اجرای قوانین الهی است. امامت، با قانونگذاری و هدایتگری جامعه را نظاممند میکند. امام، رهبر سیاسی مردم است که از دین دفاع میکند و نقشی دشمن شکن دارد. امام مایه شفاعت امت در رستاخیز و پناهگاه مردمان و نماینده خدا و حجت او در زمین است. مقام امامت همان جایگاه پیامبران الهی بلکه بالاتر از مقام نبوت است. امام، شخصیتی معصوم از گناه و لغزش است که فرشتگان با او سخن میگویند و مورد تأیید روح القدس است؛ دعایش مستجاب و از امور غیبی با خبر است. و در نهایت، امام، نور جهان افروز و آب حیات است که هر کس از او جدا شود، به ورطة گمراهی میغلطد. با توجه به صفات فوق، بشر عادی نمیتواند امام معصوم را بشناسد و نصب کند و امامان از سوی خدا نصب میشوند.نخستین امامان، حضرت امام علی( بوده و آخرین آنها حضرت امام مهدی( است که از نسل امام رضا( میباشد و حضرت عیسی( پشت سر آن حضرت نماز میگزارد.در پایان مقاله، به پیامدهای جدایی مردم از امامت اشاره شده که همانا گمراهی و هلاکت است. نیز به پیامدهای غلو در بارة امامان اشاره شده که افتادن در دام کفر و شرک است.
In this article، by looking over this، that the Ammeh (general) and Khasseh (specific) Imamat، from the view point of Imam Reza (a.s.)، it becomes clear that the Imamat has been one of the basics that his Excellency paid attention; and that it has a high level of value in his Excellency’s sayings. Imam Reza (a.s.) has explained about the characteristics and attributes of an Imam in details. One of them is this that، the Imamat is the base for Islam and the Imam is the religious Leader of people. The Imam is an example for people in all religious acts and worshippings. The Imam is the cause of Muslims pride and the guarantee for the Islamic laws to be taken into action. The Imamat brings discipline to the society through passing laws and guidance. The Imam is the political Leader of society and defends the religion and has an enemy breaking role. The Imam is the source of intercession on the Day of Judgment، the shelter for people and the representative of God and His proof on the earth. The Imam’s position is the same ad the Prophet and is higher than the Prophethood. The Imam is the Infallible character that angels speak to him and is proved by the Spirit. His prayers are all accepted and he is aware of the Unseen. And ultimately، the Imam is the light of universe and the Water of life. Whoever gets away from him، goes astray and gets lost. With the above-mentioned attributes، the common people can not recognize the Imam and appoint him. All Imams are appointed by God. The first Imam was Imam Ali (a.s.) and the last is the Imam Mahdi (m.a.h.h.a.) who is from Imam Reza’s (a.s.) generation and Jesus (a.s.) will pray behind him. In the last part of this article، the writers talk about the consequences of getting away from the Imam، that surely is، getting lost and going astray. And also the consequences like disbelief and paganism for those who are the extremists are given.
خلاصه ماشینی:
"(صدوق، همان: ص216) در این کلام، اشاره به آیه قرآن 2 دربارة حضرت ابراهیم است که بعد از امتحانات متعدد مقام امامت به او عطا شد؛ بنابراین مقام امامت، مقامی معنوی، سیاسی و اجتماعی است که از مقام نبوت بالاتر است؛ چون پیامبران، خبرگزاران (وإذ قال ربک للملائکة إنی جاعل فی الأرض خلیفة ( (بقره: 30) (وإذ ابتلی إبراهیم ربه بکلمات فأتمهن قال إنی جاعلک للناس إماما( (بقره: 124) الهی هستند؛ اما امامان مجریان این اخبار و هدایت گران بشر هستند.
4. امام، حجت الهی: «و حجته علی عباده»؛ «امام، حجت خدا بر بندگان او است»، یعنی دستورات الهی، به وسیله رهبر جامعه اسلامی به مردم ابلاغ میشود، و بعد از آن، عذری برای مخالفت با دستورات الهی وجود ندارد؛ امام، پاسخ گوی مردم در امور دینی و صاحب معجزه و کرامت است؛ از این رو دلیل قاطع بر حقانیت دین و تمام کننده حجت الهی بر مردم است.
امام، دارای شرح صدر الهامات علمی و توفیقات الهی: «… و إن العبد إذا اختاره الله عزوجل لأمور عباده شرح صدره لذلک و أودع قلبه ینابیع الحکمة و ألهمه العلم إلهاما فلم یعی بعده بجواب ولایحیر فیه عن الصواب و هو معصوم مؤید موفق مسدد قد أمن الخطایا و الزلل و العثار یخصه الله عزوجل بذلک لیکون حجته علی عباده و شاهده علی خلقه و (ذلک فضل الله یؤتیه من یشاء و الله ذوالفضل العظیم(؛ «در حقیقت، هنگامی که خدای متعال، بنده ای را برای رسیدگی به کارهای بندگانش انتخاب میکند، شرح صدر ]سینه ای گشاده و طاقت تحمل مشکلات[ را در آن باره به او عطا میکند، و منابع حکمت را در دل او به ودیعت میگذارد، و علم را به او الهام میکند؛ به طوری که پس از آن، از جواب مسائل باز نمی ماند، و در پاسخ صحیح، حیران نمی شود."