روی خط فاصله: مردی گزینش گر از کل جهان ادب و هنر

"در کلاس‌های سینما بود که او معلم بود،چه‌گونه ایده داشتن را در باب موضوعات-از دوربین در گهواره‌ی آبل گانس،تا نقاشیسایه‌ها در کالی‌گالری-از او می‌آموختیم؛و البته این کلاس راه انداخته بود با مصطفیفرزانه-که خدایش نگهداراد به بزرگواری وعزت هرجا که هست-بی‌که پهلبد بفهمد،تا گروهی تکنوکرات دست دوم راه‌اندازی شوداز برای راه‌اندازی تلویزیون-که سال بعد شدتلویزیون ملی ایران-و ما همه با پس و پیشییکی دو ماهه،در آن به کار شدیم،هر یک دربخشی،و من نخستین کس از برای راه‌اندازیبخش دکور،و زودتر از آن از برای طرح آرمتلویزیون،که غفاری با همان صدای تیز نقادو در عین حال تشویق‌کنند،نظر می‌داد برشیرهای دو سو و بال گشوده،دست‌های پیشتاخته آن‌چه می‌توانست آرمان یک جامعه‌ی بهخود آمده باشد. غفاری در هشتاد و چهارساله‌گی دو هفته بعداز یک عمل جراحی سنگین از دنیا رفت و در گورستان مونپارناس بهفاصله صد متری هانری لانگلوا موسس سینماتک فرانسه به خاکسپرده شد و همه‌ی این‌ها در مستند«روزگار فرخ»تصویر شده و اینفیلم تنها سند مانده از روزهای آخر این کارگردان ارزشمند است کهبی‌تردید نمی‌توان تأثیر او را در سینمای مدرن ایران نادیده گرفت."