چکیده:
امروزه یکی از مشکلات جوامع، نادیده گرفتن اقتصاد و میانه روی در مصرف مال و عدم توازن هزینه و درآمد است. این نوشتار تحلیلی است بر ترویج فرهنگ ساده زیستی از نگاه آموزه های دینی که نتیجه آن اصلاح الگوی مصرف در جامعه می باشد.
این مقاله براساس تحقیق و جست وجوی کتابخانه ای از منابعی همچون قرآن کریم، نهج البلاغه، بحارالانوار و اصول کافی بوده، که با نگاهی تحلیلی به موضوع پرداخته شده است.
مصرف درست و ساده زیستی، یک نوع سرمایه است. با توجه به زندگی محدود و نیازهای گوناگون بشر باید انسان برای نیازهای ماندگار خود سرمایه گذاری کند. آرامش، سبکبالی و تکامل از مهم ترین دستاوردهای فرهنگ ساده زیستی است.
One of the problems of communities today is the negligence of thrift and moderation in using properties and failing to balance income and expenses. This article is an analysis of the promotion of simple lifestyle as viewed by the religious doctrines. Correct consumption and simple lifestyle is a kind of investment. The writer regards investment، power، and magnanymity as the outcomes of simple lifestyle culture، and corruption and ethical downfall as a result of luxurious lifestyle.
خلاصه ماشینی:
اصلاح الگوی مصرف، ساده‌زیستی، اعتدال و آرامش مقدمه یکی از موضوعاتی که در زندگی فردی و اجتماعی و مادی و معنوی انسان تأثیر بسزایی دارد، اصلاح الگوی مصرف در پرتو ساده‌زیستی و قناعت است که متأسفانه کمتر به آن توجه شده است، در حالی که از نظر فرهنگ دینی، یکی از ارزش‌های متعالی به‌شمار می‌آید.
اصلاح الگوی مصرف و ساده‌زیستی مورد نظر اسلام عبارت است از: دل‌نبستن به مظاهر دنیا و رهایی از تجملات و تشریفات زاید زندگی و بی‌پیرایه بودن که مقابل آن، تجمل‌گرایی و رفاه‌زدگی است.
پس می‌توان گفت: ساده‌زیستی راستین راه را برای تحصیل زهد حقیقی همواره می‌سازد؛ چنان که در روایتی از امام علی7 آمده است: «التزهد یؤدی الی الزهد غرر الحکم و دررالکلم، ج1، ص 219؛ واداشتن خود به زهد و ساده‌زیستی، به حالت درونی زهد می‌انجامد».
امام علی7 در وصف آن حضرت می‌فرماید: برای تو کافی است که رسول خدا را اطاعت نمایی تا راهنمای خوبی برای تو در شناخت بدی‌ها و عیب‌های دنیا و بسیاری خواری و زشتی‌های آن باشد؛ چه این دلبستگی‌های آن از او گرفته شده و برای غیر او گسترده شده است؛ از نوش آن نخورد و از زیورهایش بهره نبرد.
آن‌حضرت در جایی دیگر می‌فرماید: «خداوند مرا پیشوای خلقش قرار داده و بر من واجب کرده است که درباره خودم و خوراک و پوشاکم مانند مردمان ناتوان عمل کنم، تا این که فقیر به سیره فقیرانه من تأسی کند و ثروتمند به وسیله ثروتش سرکشی و طغیان نکند» کافی، ج 1، ص 410 ساده‌زیستی رهبران و زمامداران و اصلاح الگوی مصرف توسط آنان دو نتیجه مثبت و رعایت نکردن آن، دو خطر بزرگ در پی دارد.
(
, 
, 
)
