چکیده:
<P>هدف:هدف مطالعهء حاضر بررسی نقش مهارت زبانی در میزان ناروانی دو زبانههای کرد- فارس دچار لکنت میباشد.روش:در این مطالعهء تحلیلی،31 دانشآموز دو زبانهء(کردی- فارسی)دچار لکنت با میانگین سنی 10 سال و نه ماه به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند.مهارت زبانی و شدت ناروانی دو زبان از لحاظ شاخصهای پیچیدگی زبان،غنای مقایسه شد.یافتهها:پیچیدگی زبانی زبان فارسی(شامل میانگین طول گفتار،طول پنج جملهء طولانی،تعداد افعال جمله و تعداد بندهای وابسته در جمله)بهطور معنادار بیشتر از کردی و غنای واژگانی آن نیز بیشتر از کردی است.اما این تفاوت معنادار نیست.شرکتکنندگان در هر دو زبان لکنت داشتند،اما شدت لکنت آنها در زبان فارسی بیشتر از کردی بود.</P><P> نتیجهگیری:در این تحقیق،زبان غالب نمونه،فارسی بود که دلیل آن را باید در آموزش مداوم و فشردهء آن به دانشآموزان جستوجو کرد.عدم آموزش زبان مادری به این دانش- بود.شدت ناروانی زبان غالب(فارسی)بیشتر بود که دلیل این وضعیت را باید در عوامل اجتماعی-روانشناختی مؤثر بر لکنت(مانند نگرش شرکتکنندگان به زبان و فرهنگ فارسی، و انگیزهء آنها برای یادگیری آن)دنبال نمود.ارتباط عاطفی مثبت با زبان مادری هم میتواند یکی از دلایل این وضعیت باشد.</P>
خلاصه ماشینی:
"شدت ناروانی زبان غالب(فارسی)بیشتر بود که دلیل این وضعیت را باید در عوامل اجتماعی-روانشناختی مؤثر بر لکنت(مانند نگرش شرکتکنندگان به زبان و فرهنگ فارسی، و انگیزهء آنها برای یادگیری آن)دنبال نمود.
ون بورسل و همکاران(9002)در گزارشی موردی از بیماری که بعد از ضربهء مغزی دچار لکنت اکتسابی شده بود،گزارش کردند که شدت ناروانی در زبان غالب بیشتر از زبان غیرغالب بوده است که برای توجیه آن به عوامل مؤثر اجتماعی-روانشناختی اشاره کردند.
در ایران نیز نبود اطلاعات بومی و پژوهش در زمینهء دوزبانگیهای ایرانی مشهود است،بنابراین در این پژوهش تأثیر مهارت زبانی بر شدت ناروانیهای دو زبان کردی و فارسی در دانش آموزان دوزبانهء مبتلا به لکنت مطالعه شد.
یافتهها نشان دادند که شدت ناروانی در دو زبان کردی و فارسی متفاوت است که از این نظر با نتایج مککای1و براومن2 (9691)،جایارم(3891)،رتنر و بنیتز(5891)،نواکا(8891)، جانکلوویتز و بورتز(6991)،اسکات تراوتمن و کلر(0002)،لیم و همکاران(8002)و ون بورسل و همکاران(9002)همخوانی دارد.
ذکر این نکته لازم است که مطالعه در مورد نگرش افراد به یادگیری زبان دوم و انگیزهء آنها برای این یادگیری،و درنهایت تأثیر این عوامل بر شیوع و شیوهء بروز لکنت در افراد دوزبانهء مبتلا به لکنت نیازمند پژوهشهای بیشتر است.
-------------- (1)- Mackay (2)- Browman (3)- acquired stuttering (4)- develoPmental stuttering (5)- self-rePorting چنانکه ذکر شد،نواکا(8891)و ون بورسل و همکاران (9002)برای توجیه نتایج مشابه مطالعهء حاضر،به عوامل اجتماعی-روانشناختی اشاره کرده و معتقد بودند که ناروانی در زبانی بیشتر است که فرد تجارب منفی بیشتری از آن دارد."