چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی طول دورة حرکات موزون بر غلظت کورتیزول وتستوسترون بزاقی، خلق وخو در زنان غیر فعال انجام گرفت. به این منظور در یک کار آزمایشی نیمه تجربی19زن متاهل غیرفعال با روش نمونه گیری هدفمند در دسترس به عنوان آزمودنی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرین حرکات موزون(12نفر) وکنترل(7نفر) تقسیم شدند. میانگین سنی آزمودنی ها 3±30 سال و قد 1/5±167سانتی متر، وزن 4/7±5/65 کیلوگرم محاسبه شد. برنامة گروه حرکات موزون 8 هفته تمرینات منظم ریتمیک هوازی با شدت 120 ضربه مترونوم که در طول دورة ثابت بود. درجلسة اول 20 دقیقه تمرین حرکات موزون انجام شد و هر چهار جلسه 10 دقیقه به مدت آن افزوده شد. هر دو هفته یک بار 6 میلی لیتر بزاق تحریک نشده قبل و پس از تمرین(هرچهارجلسه یک بار)از آزمودنی ها گرفته شد. غلظت کورتیزول و تستوسترون بزاقی به روش الایزا، خلق وخو با پرسشنامة برمزدرآغاز، میان و پایان دوره سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS نسخة 18 در تحلیل واریانس یکطرفه با اندازه گیری های مکرر و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح معنی داری 05/0 P<استفاده شد. نتایج نشان داد غلظت سطوح استراحتی و پس از فعالیت تستوسترون کاهش معنی دار یافت (05/0P<). درحالی که سطوح استراحتی و پس ازفعالیت کورتیزول به صورت معنی داری افزایش یافت (05/0P<). بین تستوسترون با خلق وخو در جلسة اول و همچنین بین سطوح پس از فعالیت کورتیزول و خلق وخو در جلسة شانزدهم همبستگی مشاهده شد(05/0P<). به علاوه از بین اجزای شش گانة خلقی، تنها دراغتشاش فکری و تنش کاهش معنی داری مشاهده شد(05/0P<). در نتیجه می توان گفت پاسخ هورمونی تابعی از طول دورة تمرین حرکات موزون است. با در نظر گرفتن تغییرات هورمونی و همچنین کاهش تنش و اغتشاش فکری متعاقب تمرین حرکات موزون، بر مبنای همین مسئله به زنان غیرفعال توصیه می شود تا از محاسن فیزیولوژیکی و رفتاری آن بهره ببرند.
خلاصه ماشینی:
"ازاﻳﻦرو ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ 51 ﻫﻔﺘﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ ﻫﻮازی و ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی آﻧﺘﺮوﭘﻮﻣﺘﺮﻳﻚ و ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻚ زﻧﺎن ﻳﺎﺋﺴﺔ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن اﺳﺖ.
ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ اﺳﺘﺮاﺣﺖ آزﻣﻮدﻧﻲﻫﺎ در ﺻﺒﺢ، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از ﺑﻴﺪار ﺷﺪن از ﺧﻮاب ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺮ ﺿﺮﺑﺎن اﺛﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی آﻧﺘﺮوﭘﻮﻣﺘﺮﻳﻜﻲ و ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻚ زﻧﺎن ﻳﺎﺋﺴﺔ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن 18 ﻗﻠﺐ ﭘﻮﻻر ﺳﺎﺧﺖ ﻛﺸﻮر ﻓﻨﻼﻧﺪ ﺛﺒﺖ ﺷﺪ.
اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ، ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ ﻫﻮازی و ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ اﺛﺮ ﻣﻌﻨﻲداری ﺑﺮ ﻛﺎﻫﺶ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ اﺳﺘﺮاﺣﺖ زﻧﺎن ﻳﺎﺋﺴﺔ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن دارد، اﻳﻦ ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﻣﻮﺳﺘﻴﺎن و ﻫﻤﻜﺎران )6002(، ﻧﻴﻜﺎﻧﺪر و ﻫﻤﻜﺎران )7002( و اﺷﻨﺎﻳﺪر و ﻫﻤﻜﺎران )7002( ﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ دارد )51، 71،12(.
ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل، ﺑﻴﻦ اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﻣﺎﺗﻴﻮس و ﻫﻤﻜﺎران )7002( و ﻣﻚ ﻧﻠﻲ و ﻫﻤﻜﺎران )6002( ﻛﻪ ﻧﺒﻮد اﺛﺮ ﻣﻌﻨﻲدار ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ ﺑﺮ وزن ﺑﺪن، ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻮدة ﺑﺪن و ﻧﺴﺒﺖ دور ﻛﻤﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﺳﻦ زﻧﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن را ﮔﺰارش ﻛﺮدﻧﺪ، ﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد )01، 11(.
ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ ﻫﻮازی و ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺑﺮ ﻇﺮﻓﻴﺖ - ﻫﻮازی، وزن ﺑﺪن، ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻮدة ﺑﺪن و ﻧﺴﺒﺖ دور ﻛﻤﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﺳﻦ زﻧﺎن ﻳﺎﺋﺴﻪی ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن اﺛﺮ ﻣﻌﻨﻲ 1389 ﻧﺸﺮﻳﺔ ﻋﻠﻮم زﻳﺴﺘﻲ ورزﺷﻲ، ﺷﻤﺎرة 7، زﻣﺴﺘﺎن 86 داری دارد.
"Combined aerobic and resistance training in breast اﺛﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی آﻧﺘﺮوﭘﻮﻣﺘﺮﻳﻜﻲ و ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻚ زﻧﺎن ﻳﺎﺋﺴﺔ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن 87 cancer survivors: A randomized, controlled pilot trial"."