خلاصه ماشینی:
"»در این دو کتاب،مگی بهگفتوگو در باب تاریخ فلسفۀ غرب از افلاطون تا ویتگنشتاین وبحث تفصیلی در باب مباحث عمدۀ فلسفه معاصر غربی پرداختهو کوشیده تا پیچیدهترین مباحث فلسفی را در قالب گفتوگوینقادانه و در عین حال قابل فهم برای مخاطبان غیر حرفهایفلسفه،ارائه کند.
یا فیالمثلدر بحث از شوینهاور با فردریک کاپستون،اینگونه بحث راآغاز میکند:«شاید بهترین راه شروع بحث،طرح این سؤالباشد که شوپنهاور میخواست چه کند؟جواب خود شما به اینپرسش چیست؟»3 مسألۀ زبان در نگارش آثار فلسفی و تأثیر آن بر فهم فلسفی،چنان برای مگی مهم جلوه کرده است که او در مقالهای به بحثدر باب رابطۀ فلاسفه با سبک نوشتاری آنها پرداخته است.
همان نکتۀ پیشگفته،یعنی قرار دادن فلسفه در متنفرهنگی-تاریخی غرب،به کتاب مگی،ویژگی متمایز دیگریهم بخشیده و آن نشان دادن تأثیر آرای فلاسفه در وضعاجتماعی و سیاسی اروپائیان است؛اینکه فلسفۀ غرب،بویژه ازدوران جدید ناظر به وضع انضمانی غرب بوده و صرف یک تتبعآکادمیک نبوده است.
آنچه در این بخش کتاب مگی،تأملبرانگیز است،جمعبندی مگی از مقایسهای است که میان فلسفۀغرب و شرق ارائه داده و آن اینکه«فلسفۀ شرق،پیش از انقلابکانت،از نظر متافیزیکی عمیقتر و از نظر فلسفی پیشرفتهترمینماید،اما به کانت که میرسد،فلسفۀ شرق،امتیازش را ازدست میدهد و فلسفۀ غرب در قلمرو و متافیزیک به آن میرسدو حتی جلوتر میافتد،چون فارغ از دین به این نقطه رسیده وسنت مستحکمتری هم پشتسر دارد و از نوعی رابطۀ همزیستیبا فیزیک و ریاضی و هنر برخوردار است."