خلاصه ماشینی:
"»34 سعدی،شاعر شیرین سخن و جهانگرد و نستوه و بلندآوازهیما که به گفتهی خودش در آغاز جوانی،در نظامیهی بغدادششب و روز تلقین و تکرار علوم بوده است،و به درازنای سفریسی و چند ساله: {Sدر اقصای عالم[بگشته]بسی#بر سر[برده]ایام با هر کسی#تمتع ز هر گوشهای[یافته]#ز هر خرمنی خوشهای[یافته]35S}و از طریق بحث و جدال و مناظرهی با مشایخ و عالمانو برجستگان ادیان و مذاهب شناخته شدهی آن روزگار،وبررسی و کاوش آثار مکتوب آن مسالک و معاشرت و نشست وبرخاست با پیروان و مریدان آن کیشها،زیرکانه از کم و کیفدرونمایه و پیام و رسالت همهی آن آیینها و باورها،علم و(به تصویر صفحه مراجعه شود)آگاهی دقیق داشته است؛در باب هفتم گلستان با طعن و طنزیگزنده جزماندیشان تنک مایه را به سخره میگیرد و میگوید: «همه کس را عقل خود به کمال نماید و فرزند به جمال."