چکیده:
اسلوب داستانی، روش تألیف داستان است. اسلوب داستانی قرآن ویژه است؛ نه به شیوه رایج میان عرب است و نه مشابه با شیوههای شعری و نثر عرب. این شیوه با استفاده از اسلوبهایی چون پینوشت، تکرار، تصریف، و مفاجاة، بدیع و جذابترین شیوه است. این مقاله با هدف بررسی بخشهایی از اسلوبهای بیانی و هنری داستانهای قرآن به نگارش درآمده است. روش تحقیق در این مقاله کتابخانهای، و تجزیه و تحلیل اطلاعات از نوع تحقیق موضوعی است. مهمترین نتایج این پژوهش عبارتاند از: 1. به کارگیری اسلوبهای بیانی و هنری در داستانهای قرآن بر جذابیت و اثرگذاری مفاهیم داستان نقش بسزایی دارند و مخاطب را به شوق بیشتری وامیدارند تا با علاقهمندی و توجه وافری در جهت انس بیشتر با کلام وحی گام بردارد. 2. اسلوبهای داستانی قرآن در جهت هدایت و تربیت انسان است و این با هدف نهایی نزول قرآن، یعنی هدایت بشر در مسیر حق، ارتباط دارد.
خلاصه ماشینی:
"الگوی رفتاری برای همه بشر در طول زمان است و داستان با راز و نیاز خالصانه ابراهیم با پروردگارش به پایان میرسد: «قد کانت لکم أسوة حسنة فی إبراهیم والذین معه إذ قالوا لقومهم إنا براء منکم ومما تعبدون من دون الله کفرنا بکم وبدا بیننا وبینکم العداوة والبغضاء أبدا حتی تؤمنوا بالله وحده إلا قول إبراهیم لأبیه لأستغفرن لک وما أملک لک من الله من شیء ربنا علیک توکلنا وإلیک أنبنا وإلیک المصیر ربنا لا تجعلنا فتنة للذین کفروا واغفر لنا ربنا إنک أنت العزیز الحکیم» (ممتحنه: 4و5)؛ ابراهیم و کسانی که با وی بودند، آنگاه که به قوم خود گفتند که ما از شما و از آنچه جز خدای یکتا میپرستید بیزاریم و شما را کافر میشمریم و میان ما و شما همیشه دشمنی و کینهتوزی خواهد بود تا وقتی که به خدای یکتا ایمان بیاورید، برایتان نیکو مقتدایی بودند.
» (مائده: 20ـ26) خداوند در داستان موسی علیهالسلام در سوره مائده ابتدا به نعمتهایی که به قوم موسی علیهالسلام داده است اشاره میکند، سپس در قبال آن نعمتها، موسی به آنها میگوید: به سرزمین مقدسی که خدا برای شما مقرر کرده است وارد شوید که اگر به این فرمان پشت کنید زیان خواهید دید.
شرکت دادن مخاطب در تکمیل و تفسیر صحنهها و پردهها یکی از اسلوبهای جالب هنری داستانهای قرآن این است که در خلال داستان و در میان دو پرده و صحنه، خلأهایی وجود دارد که به کار انگیختن نیروی تخیل و تفکر خواننده برمیآید."