چکیده:
اصالت یک مفهوم بنیادی در حقوق مولف شناخته می شود. با وجود اهمیت فوق العاده اصالت در تحقق و شکل گیری یک اثر و تبعا نتایج و ثمرات حاصل از آن و با وجود برخی مطالعات در این زمینه، هنوز احساس می شود که شناخت ابعاد آن ضرورتی غیر قابل انکار است. شاید یکی از دلایلی که به این اعتقاد منتهی شده است، مفهوم نسبی و ذهنی اصالت و در نتیجه انعطاف پذیری آن است. در این تحقیق سعی می شود که تعریف اصالت و وجوه تمایز آن از معانی مرتبط و نزدیک مانند تازگی، کیفیت اثر و هدف آن، بررسی شود. آثار عملی تعریف و تمییز اصالت در عمل سنجیده و چگونگی اثبات این امر نسبی مورد تحلیل قرار گیرد. در پرتو این تحقیق، ضمن تبیین ابعاد مفهوم مهم اصالت، ضعف قوانین و رویه قضایی و دکترین حقوق ایران در خصوص موضوع آشکار می شود.
Copyright is characterized by the concept of originality. Despite its very importance in the formation of a work with its effects and consequences and despite some research previously done in this area، yet، further study seems necessary. One of the reasons for this is، perhaps، the relative and subjective concept of originality and its flexible nature. This research attempts to define the idea of originality and to make distinction between it
and other relevant and close concepts، such as novelty، quality، work and its destination. Also، it seeks to analyse consequences of the definition، to distinguish the originality and to analyse how to prove this relative concept. In the light of this research، various aspects of the concept of originality will be studied. Mean while، defects of the Iranian statutory and case laws in this area will become evident.
خلاصه ماشینی:
انچه که در همه تعاریف فوق و ملاحظه متن ماده اول قانون حمایت از حقوق مؤلفان، مصنفان و هنرمندان مصوب 1348 برجسته و نمایان است،علاوه بر سایر خصایص،این است که«اثر»محدودیتی از حیث نوع بیان ندارد و«هر چیزی»که خلاقیت یک پدیدآورنده را به اثبات برساند،میتواند اثر باشد.
ماده 6 قانون حمایت از حقوق مؤلفان،مصنفان و هنرمندان ایران اعلام کرده است:«اثری که با همکاری دو یا چند پدیدآورنده بهوجود آمده باشد و کار یکایک آنان جدا و متمایز نباشد اثر مشترک نامیده میشود و حقوق ناشی از آن حق مشاع پدیدآورندگان است».
اما شاید بتوان به یاری اصل مندرج در ماده اول قانون ایران که حاکی از آن است که به«هر آنچه از راه دانش و هنر و یا ابتکار آنان پدید میآید،بدون در نظر گرفتن طریقه یا روشی که در بیان و یا ظهور وی ایجاد آن بهکار گرفته«اثر»اطلاق میشود»که در واقع،بیانگر اصل حمایت بدون قید و شرط از نتایج و دستآوردهای بیرونی اندیشه بشری است،چنین استنباط کرد که اصل بر اصیل بودن آن چیزی است که شکل اثر به مفهوم قانونی را دارا باشد.
بااینحال،اطلاق و تنوع و گستردگی مفهوم اثر و این امر که ظاهرا به حکم ماده اول قانون حمایت از حقوق مولفان،مصنفان و هنرمندان مصوب 1348 هر خلاقیتی موجب تلقی آن خلاقیت بهعنوان یک اثر میگردد،به این نتیجه منتهی میشود که اصولا اثبات اصالت ضروری نیست و اصل بر اصیل بودن اثر مورد اختلاف میباشد.
CORNU, Marie, De Lamberterie, Isabelle, Sirinelli, Pierre, Wallaert, Catherine (2003),"Dictionnair Compare du droit d uteur et Du Copyright',Paris, CNRS Editions.
Farchy, Joelle(2003),"internet et le droit d auteur", Paris CNRS editions.
Galloux, Jean Christophe(2000),"droit de la propriete industrielleh, Paris, Dalloz 21.