چکیده:
هدف این مطالعه بررسی میزان کارآیی رفتار درمانگری فشرده مبتنی بر تحلیل رفتاری به کاربسته - الگوی لوواس در گروهی از کودکان مبتلا به درخودماندگی بوده است. گروه نمونه شامل 21 کودک (18 پسر، 3 دختر) مبتلا به اختلالات اتیستیک بود که در زمان ورود به مطالعه در طیف سنی 3.1-9 سال (میانگین =5.7، انحراف معیار =1.6) قرار داشتند. در میان آنها 17 نفر مبتلا به اختلال اتیسم، 3 نفر دچار نشانگان آسپرگر و 1 نفر واجد اختلال از هم پاشیدگی دوران کودکی بود. همه کودکان واجد ملاکهای DSM-IV برای اختلالات مربوط بودند. شرکت کنندگان به مدت 5 ماه، هفته ای 6 روز، روزی 4 ساعت به صورت انفرادی درمان دریافت کردند. در پایان هر ماه، کودکان و والدینشان مورد یک ارزیابی جامع قرار گرفتند و فرآیند ارزیابی روی نوار ویدئو ضبط شد. در بخشی از روند ارزیابی، والدین «فهرست ارزیابی درمان اتیسم» را تکمیل کردند. ارزیابی ها 2 ماه پس از توقف درمان (7 ماه پس از شروع درمان) تکرار شد تا میزان پایداری تغییرات همبسته با درمان وارسی شود. نتایج نشان داد که مهارت های ارتباطی کلامی و غیرکلامی، توجه و پیروی از دستورات، بهداشت جسمی و رفتاری، آگاهی حسی و شناختی به طور معنادار و پایداری، در کودکان افزایش یافته است. بنابراین، رفتار درمانگری فشرده، مبتنی بر تحلیل رفتاری به کار بسته - الگوی لوواس، اثرات مفید و پایداری بر کودکان مبتلا به طیف اختلالات اتیستیک داشت.
خلاصه ماشینی:
"ارزیابیها 2 ماه پس از توقفدرمان(7 ماه پس از شروع درمان)تکرار شد تا میزان پایداری تغییرات همبسته باIB}(*)-دریافت مقاله:1384/6/11،پذیرش نهایی:1384/7/10(این تحقیق با بودجۀ مرکز ملی تحقیقات علوم پزشکی کشور و درمرکز هماهنگی طرح رفتار درمانی ساختدار اتیسم انجام شده است).
* روش * جامعه آماری این تحقیق شامل کودکان مبتلا به طیف اختلالات اتیستیک کمتر از سن 10سال تهران بزرگ تا سال 1380 هجری شمسی است.
&%04214YSRG042G% * نتایج در این قسمت،پس از ارائه مشخصات جمعیتشناختی گروه نمونه(جدول 1)،اطلاعاتتاریخچهای نظیر سن تشخیص،سنی که والدین نخستینبار مشکوک به اختلال شدند و تأثیرجنس بر شیوع اختلال،بررسی میشود.
جدول 3-مقایسه سن تقویمی،سنی که والدین مشکوک به اختلال شدند وسن تشخیص در هر یک از زیرگروههای اختلالات اتیستیک (به تصویر صفحه مراجعه شود) متوسط سن گروه نمونه در شروع مطالعه 5/7 سال بوده است.
به منظور روشن شدن ماهیت این تغییرات و تعیین میزان پایداری و ثبات اثرات درمانی آزمون t بونفرونی روی21 زوج ممکن میانگین نمرات کل«فهرست ارزیابی درمان اتیسم»در نخستین ارزیابی(پایه)تامرحلۀ پیگیری اجرا شد که نتایج آن در جدول 5 درج شده است.
در مطالعۀ آنها سن تشکیک کودکان آسپرگر حدود 2/5 سال و درکودکان اتیستیک 18 ماه بود که این احتمالا به دلیل سطح بالاتر اطلاعات عمومی والدین وآگاهی آنها نسبت به مشکل بوده است.
E,reluelB (4)- cinerhpozihcS (5)- tcatnoC evitceffA fo secnabrutsiD citsitsuA (6)- msituA elitnafnI ylraE (7)- sisohcysp doohdlihC (8)- msitua elitnafnI (9)- ainerhpozihcs doohdlihc ylraE (10)- (MSD)sredrosiD latneM fo launaM lacitsitatS dna citsongaiD (11)- noitaicossA cirtaihcysP naciremA (12)- (9-DCI)melborP htlaeH detaleR dna sesaesiD fo noitacifissalC lanoitanretnI (13)- noitazinagrO htlaeH dlroW (14)- emordnys s'regrepsA (15)- emordnys stteR (16)- redrosid doohdlihc evitargetnisiD (17)- ."