چکیده:
خود در نوجوانان می‌باشد که اختلال در آن می‌تواند
باعث کاهش حرمت خود در آنها گردد. هدف تحقیق
حاضر بررسی اثربخشی آموزش بازسازی شناختی بر
بهبود تصویر بدنی و حرمت خحود در نوجوانان دختر
بود. به این منتظور از دانش آموزان دختر ۶ ۱۸ سال
مشغول به تحصیل در دبیرستان‌های کاشان به روش
نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای دو دبپرستان
دخترانه انتخاب و با (پرسشنامة روابط چندیعدی خود
- بدن» واسیاهه حرمت خود کوپر اسمیت» ارزیابی
شدند و ۴۰ نفر از کسانیکه دارای تصوپر بدنی ملفشی
بودند به صورت تصادفی در دو گروه نفره آزمایش
و کنترل قرار گرفتند. آموزش بازسازی شناختی در ۷
جلسه به گروه آزمایش ارائه شد و پس از پایان درمان:
اسمیت روی ۴۰ آزمودنی اجرا گرادید, نتایج نشان داد
آموزش بازسازی شناختی موجب تصویرسازی بدنی
می‌شود. همچلین بین تصویر بدنی و حرمت خود
نوجوانان رابلة مت معنادار وحود دارد. به‌نظلر
می‌رسد داشتن تصویر مطلوب از بدن خودو تفویت
قابلیتهای جسمانی یکی از اجزای اصلی حرمست ود
در نوجوانان می‌پاشد و درمان‌های شناختی - رفتاری
در شکل‌گیری این تصویر مطلوب نقش مهمی دارند.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به این که اکثرپژوهش‌های انجام شده در حوزۀ تصویر بدنی و حرمت خود،ارتباط این دو مولفۀتشکیل دهندۀ خود را نشان داده‌اند و حرمت خود در زندگی امری حیاتی محسوبمی‌شود،مولفه‌های تشکیل دهندۀ آن از جمله تصویر بدنی نیز به همان میزان دارایاهمیت می‌باشند،بنابراین تفکر در جهت داشتن زندگی با میزان بالای خودارزشمندی،انسان را به این فکر وامی‌دارد که از چه طریقی می‌توان این احساس لذت بخش را درانسان‌ها بالا برد؟ «آموزش بازسازی شناختی»7از جمله روش‌های درمان شناختی-رفتاری است کهدر آن باورهای غیر منطقی،افکار خودآیند،تعلیم‌های نادرست و تحریفات شناختی فردبه وی شناسانده می‌شود و مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌گیرد.
سنکوزکی8(1981)و هاتچینسون9(1982)از عناصر درمان شناختی-رفتاری در جلسات گروهی زنان 24-20 سال دارای تصویر بدنی منفی استفاده کردند،آنها بهبود شگرفی را در تصویر بدنیافراد گروه آزمایش هم در مقیاس‌های کیفی و هم مقیاس‌های کمی گزارش نمودند(بهنقل از کش و پروزینسکی 1990)،این یافته در حقیقات باترز10و کش(1987؛به نقلاز رایگان،1384)روزن،سالتزبرگ11و سربینک12(1989؛به نقل از فاچر،1997)هیلبرت و تاسچن-کافیر(2003)نیز نشان داده شده است.
روش بازسازی شناختی که در پژوهش حاضر به کار گرفته شده استطی جلسات درمان با معرفی تغییرات جسمانی مرتبط با بلوغ و چگونگی و لزوم اینتغییرات،شناساندن عوامل تاثیرگذار محیطی بر احساس افراد نسبت به ظاهرشان،و باآشناسازی شرکت‌کنندگان با تحریف‌های شناختی از جمله انتزاع انتخابی،تعمیم بیشاز حد،بزرگنمایی،شخصی‌سازی و تفکر خرافی و در نهایت با کاربرد عملی شیوه‌هایمتفاوت اصلاح عیوب ظاهر و شناسایی توانمندی‌ها و نکات مثبت خود می‌تواند بهبهبود تصویر بدنی منفی شرکت‌کنندگان منجر شود.
باترز و کش(1987؛به نقل از رایگان،1384)نشان دادند که درمان شناختی-رفتاری بر روی زنان دانشجوی دارای وزن بهنجار که تصویر بدنی منفی داشتند،علاوهبر بهبود تصویر بدنی منجر به افزایش حرمت خود اجتماعی،بهبود علایق جنسی،ارزیابی مثبت‌تر در مورد تناسب جسمی،ارزیابی بدون خطا از اندازۀ بدن و جذابیتمی‌شود.
redrosiD gnitaE fo lanruoJ lanoitanretnI dna noitalumrof laroivaheb-evitingoC:ecnabrutsid egami ydoB."
(
, 
, 
)
