چکیده:
آیا خسارت تنبیهی در حمل و نقل هوایی قابل جبران هست؟ کنوانسیون ورشو یک معاهده بین المللی است که به مسئولیت متصدیان حمل و نقل هوایی خصوص خسارات جانی و مالی وارده به مسافران مربوط می شود. در طول چند دهه گذشته، در مورد قابل جبران بودن خسارت تنبیهی در حمل و نقل هوایی اختلاف نظرهای بسیاری وجود داشته است. در این مقاله سعی شده است با بررسی آراء دادگاه ها، وضعیت فعلی خسارت های تنبیهی مطابق کنوانسیون ورشو تبیین شود. سوالی که معمولا در دادگاه ها مطرح می شود این است که آیا کنوانسیون ورشو تنها قانون قابل اجرا در قضایای مطروحه در حمل و نقل هوایی است. اگر پاسخ به این سوال منفی باشد در این صورت دادگاهی که قضیه در آن مطرح می شود خواهد توانست در خصوص خسارت تنبیهی به قانون داخلی خود مراجعه نماید. قوانین اکثر کشورها خسارت تنبیهی را قابل جبران دانسته اند.
خلاصه ماشینی:
اگر دادگاه مورد نظر به این نتیجه برسد که خسارت تنبیهی مطابق کنوانسیون ورشو قابل پرداخت نیست و امکان رجوع به قانون کشوری که قضیه در آن مطرح است وجود دارد.
اگر به نظر دادگاه رسیدگیکننده به قضیه،ماده 17 کنوانسیون ورشو که مطابق آن«متصدی حملونقل مسئول خسارتی است که در صورت فوت یا جرح و یا هرگونه آسیب بدنی متوجه مسافر میگردد مشروط بر اینکه حادثه موجد خسارات در داخل هواپیما و یا حین عملیات پیاده یا سوار شدن رخ داده باشد».
cnI,syawriA dlrow naciremA naP fo gnikcajiH,II eibrekcoL detic.
وقتی از قرارداد صحبت میشود باید به این نکته توجه شود که آیا حمل انجام شده بینالمللی هست یا نه؟قاضی الفرد دنیس در کنفرانسی در حمایت از این دیدگاه اظهار داشت:«مسئولیت متصدیان حملونقل هوایی مطابق مواد 22،23،24 و 25 کنوانسیون ورشو بیان شده است.
به نظر این دادگاه خسارت تنبیهی به سه مورد زیر محدود میگردد: وقتیعمل مأمور دولتی آزاردهنده،مستبدانه و خودسرانه و مغایر با قانون اساسی باشد؛وقتی خوانده از عمل شبه جرم با محاسبه سود و زیان آن منتفع شده و میزان انتفاع وی از خسارات قابل پرداخت به خواهان تجاوز نماید؛و وقتی که قانون،صدور خسارتهای ترهیبی را صریحا مجاز میشمرد.
به نظر لردهوپ،مقررات مربوط به خسارت در کنوانسیون انحصاری است و نمیتوان قانون دیگری در خصوص خسارت اجرا نمود )dibI( ج-حق اقامه دعوی مطابق کنوانسیون ورشو و انحصاری بودن آن در قضیه بنیامین3که در سال 1978 در ایالات متحده آمریکا مورد رسیدگی قرار گرفت، دادگاه به سه دلیل معتقد بود کنوانسیون ورشو سند انحصاری اقامه دعوی4علیه متصدی حملونقل است.