خلاصه ماشینی:
"مراد از مباشرت در جرم قتل عمدی مطابقماده 22 قانون«دیات»مصوب 24 آذرماه 1361کمیسیون امور قضائی مجلس شورای اسلامی،آناست که کلیه عملیات اجرائی به قصد قتلمستقیما توسط مرتکب جرم واقع شده باشد ویا به عبارت دیگر مباشر قتل عمدی کسی است کهبا عمل مجرمانهاش کشتن طرف را مستقیما وبلاواسطه به وجود آورده است مثل اینکه کسی ازروی علم و آگاهی و به قصد سلب حیات دیگریتیری را به طرف او شلیک کند و در نتیجه آن طرفکشته شود و یا اینکه کسی عمدا و به قصد کشتندیگری،او را در دام حیوانات درنده بیندازد و یااینکه کسی دیگری را به قصد کشتن در دریا اندازدو یا اینکه آگاهانه او را از جای مرتفع پرت کند وطرف بمیرد.
در بررسی مندرجات مواد 194 تا 200 قانوندیات ملاحظه میشود که قانونگذار اسلامی درتجدید نظری که در مواد قانونی مربوط سقطجنین براساس ادله و موازین قرآنی در آذرماه1361 به عمل آورده است علاوهبر حمایت از وجود شخص زنده حمایت خود را اززمان انعقاد نطفه تا حین تولد نیز گسترش داده بهطوری که برای هر مرحله از مراحل سقط جنین بهشرح بندهای پنجگانه ماده 194 قانون دیاتمجازات دیه معینی را پیشبینی کرده است ولی اگردر جنین روح پیدا شده باشد با توجه به قسمت اخیرماده 91 قانون تعزیزات که مقرر میدارد...
اگر روح در جنین دمیده باشد و طبیب یاقابلهای عالما عامدا مباشرت به اسقاط جنین زنحاملهای که به آنها مراجعه کرده است بنماید باید«قصاص»شود،باید چنین نتیجه گرفت کهقانونگذار اسلامی با وضع مقررات ماده 194 و200 قانون دیات و ماده 91 قانون تعزیزات بینیحات جنینی و حیات قائل شده چون این مساله ازنظر قضائی حائز اهمیت میباشد که بیان تفصیلیآن از حوصله این مقال خارج است ولی برای تشحیذذهن خوانندگان و علاقمندان به طو راختصار باینتفاوت اشاره میکنیم."