شعر - مجله دانشگاه انقلاب ادب و هنر

"شعر درنگ در هنگامه هست و نیست نامت نوشداروی زندگان است تو آن آفتاب روشنی -پوشیده در برهنگی خویش- تا تشنگان در عطشی فرو شوند که رمز بودن است *بهتی عظیم در میان است و ابهامی سرد در زهدان زمین نطفه می‌بندد رنگ شادی برنطع آشکار و جرعۀ تلخی در کام جهان دورنگی را برنمی‌تابد به راستی به راستی جهان دو رنگی را برنمی‌تابد *در برکه چشمانم امشب ماه می‌افتد و هفت‌پاره می‌شود لختی درنگ درخت معجزتی است برمی‌خیزم تا آفتاب برآید حسین گرامی (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) صدای ناله زهرا... مسیخ نگاه {Sبیا که تو شکیبی به دل نمانده مرا#زشور و حال نصیبی به دل نمانده مرا#چه پرسیم که زکف دامن قرارم رفت#چه گویمت که شکیبی به دل نمانده مرا#به غیر یاسمن یادت ای همیشه بهار#شمیم یاد حبیبی به دل نمانده مرا#بجز مسیح نگاه توای بلندنظر#هوای ناز طبیبی به دل نمانده مرا#زبلبلان خوش الحان این چمن جز تو#نشان مهر ادیبی به دل نمانده مراS}مرتضی کارگر دستجردی {Sدوباره خون شهیدان به جوش می‌آید#صدای ناله زهرا به گوش می‌آید... #دوباره خون شهیدان به جوش می‌آید#صدای ناله زهرا به گوش می‌آید..."