چکیده:
با برآورد ضرایب داده ستانده دو منطقه ای برای استان تهران و سایر اقتصاد ملی توسط بزازان و سایرین (1388)، زمینه ی کاربرد آنها در تحلیل کوتاه مدت فراهم شده است. در این مطالعه با استفاده از ضرایب فوق، ضرایب فزاینده ی تولید، اشتغال و درآمد در سطوح: بخشی، درون منطقه ای، بین منطقه ای و ملی دو منطقه ی استان تهران و سایر اقتصاد ملی مورد سنجش قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می-دهند که ساختار تولید، اشتغال زایی، و درآمد زایی دو منطقه ی مورد مطالعه (به استثنای بخش معدن) اهمیت و رتبه بندی متفاوتی دارند. به طوری که اثر تولیدی درون منطقه ای سایر اقتصاد ملی بیش از استان تهران، همچنین اثر تولیدی بین منطقه ای استان تهران بزرگتر از سایر استان ها است. نتایج همچنین نشان می دهند که کارایی نیروی کار بخش های استان تهران بالاتر از بخش های متناظرشان در سایر استان ها است. همچنین اثرات بین منطقه ای اشتغال بخش های استان تهران بیشتر از سایر استان ها و بیشترین اثر در استان تهران مربوط به بخش صنعت است. نتایج مربوط به اثر بخشی درون منطقه ای درآمد نیروی کار نشان می دهند که بخش ساختمان در استان تهران و بخش عمده فروشی و خرده فروشی در سایر اقتصاد ملی بالاترین درآمد نیروی کار را ایجاد می کنند و بخش معدن در دو منطقه کماکان کمترین اهمیت اقتصادی را دارد.
As regional coefficients are estimated for two regions in Iran for the first time recently in Bazzazan et. al. (2009)، so underlies to apply for impact analysis. In this study، by using those regional coefficients، we estimate output employment، and income multipliers to measure sectoral، intraregional، interregional، national effects. The results show sectoral production، employment، and income structures in two regions are different. The results show intraregional output effects in the Rest of Economy (with an exception for mining sector) are greater than similar sector in Tehran. The results also show the interregional output effects of Tehran province is greater. In addition، we observe that labor forces in Tehran are more productive، so that labor intraregional and interregional employment effects are greater and manufacturing sector has the highest effect. Moreover، the results also show that the construction sector and wholesale sector have the highest income intraregional effects in Tehran and the Rest of the economy respectively and mining sector has the least income effect.
خلاصه ماشینی:
"نتایج مربوط به اثربخشی درون منطقهای درآمد نیروی کار نشان میدهند که بخش ساختمان در استان تهران و بخش عمده فروشی و خردهفروشی در سایر اقتصاد ملی بالاترین درآمد نیروی کار را ایجاد میکنند و بخش معدن در دو منطقه کماکان کمترین اهمیت اقتصادی را دارد.
(2) Single-Regional Input-Output Table (3) Polenske and Hewings (4) Oosterhaven and Stelder (به تصویر صفحه مراجعه شود) ساختار جدول داده-ستاندهی چند منطقهای که در اینجا برای سادگی کار فقط دو منطقه در نظر گرفته شده،در نمودار(2)متفاوت از ساختار جدول در نمودار(1)است.
برای استخراج مدل ایستای داده ستاندهی متعارف منطقهای معادلات را براساس ساختار جدول دو منطقهای که در نمودار(2)آمده، مینویسیم: (1)(به تصویر صفحه مراجعه شود) (2)(به تصویر صفحه مراجعه شود) با استفاده از فروض خطی بودن تابع تولید،ضرایب فنی و ضرایب تجاری روابط فوق را میتوان به فرم ماتریسی زیر نوشت: (3)(به تصویر صفحه مراجعه شود) (1)(به تصویر صفحه مراجعه شود) (2)(به تصویر صفحه مراجعه شود) (3)(به تصویر صفحه مراجعه شود) ماتریسهای A^TT و A^RR به ترتیب ضرایب واسطهای مستقیم درون منطقهای6استان تهران و سایر اقتصاد ملی هستند درحالیکه ماتریسهای A^TR و A^RT ماتریس ضرایب تجاری بین منطقهای7هستند.
همان طور که نتایج جدول(4)نشان میدهند اثرات تولیدی درون منطقهای سایر اقتصاد ملی،با یک استثنا مربوط به بخش معدن،بیشتر از استان تهران است که این امر با اندازه دو منطقه مرتبط است که منطقه بزرگتر اثر تولیدی بیشتر دارد.
6-2-ضریب فزآیندهی اشتغال در این قسمت به تحلیل نتایج محاسبات اثربخشی اشتغال مشابه اثربخشی تولید بند(6/1)به صورت اثرات درون منطقهای،بین منطقهای و ملی که براساس روابط (12)و(13)و ارقام اشتغال بخشی استان تهران و سایر اقتصاد ملی جدول(2) محاسبه گردیده،اشاره میکنیم."