چکیده:
مسئله فلسطین نه یک مسئله محلی و نه یک مسئله عربی بلکه یک مسئله اسلامی است و تمام مسلمانان جهان در برابر آن احساس مسوولیت می کنند. حوادث فلسطین قلب تمام مسلمانان جهان را به درد آورده است. سرزمینی از صاحبانش غصب شده و وطن افرادی گردیده که از نواحی مختلف جهان به آنجا آمده و علی رغم میل صاحبان آن سرزمین و میلیونها مسلمان دیگر در آنجا دولتی بر سر کار آورده اند. در این میان شاید بتوان گفت که درک الجزایریها نسبت به این مسئله بیشتر و عمیق تر از سایرین است؛ چراکه خود طعم اشغال و تجاوز و چپاول و غارت را چشیده اند. آنها سالها تحت سلطه استعماری بودند که قصد از بین بردن هویت و قومیت آنها را داشت. بنابراین بهتر از دیگران به توطئه های انگلیس و یهود برای غصب سرزمین فلسطین پی می برند. آنها که خود قربانی توطئه های استعمار بودند، دست انگلیس را برای کمک به ایجاد دولتی یهودی در این سرزمین درخفا می بینند. این مسئله را می توان در آثار ادبای الجزایری بخوبی لمس نمود. اشعار زیادی در دیوانها و کتب ادبی یافت می شود که از جنبه های مختلف به این مسئله پرداخته است که نشان دهنده درک عمیق و علاقه شدید آنها نسبت به این بخش از سرزمین اسلامی و قدس شریف است
Subject of Palestine is neither a local nor an Arabic issue but it is an Islamic subject and all Muslims in the world assume themselves responsible for it. Disasters in Palestine have caused pain in heart of all Muslims throughout the world. This is a land that has been usurped from its owners and became a homeland for those ones who have come there from different points of the world and unlike the interest of proprietors of that land and other Muslims; they have established a government there.
Amidst، it may be said that Algerians have comprehended this further and deeper than others، since they had exercised taste of occupation، transgression، pillage and plundering by foreigners. They have been under colonization hegemony for several years that was intended to eliminate their identity and ethnicity. Thus، they may comprehend better than others the Britain and Jewish plots for usurpation of Palestine land. They were victims of colonization as well while they may saw hidden hand of Britain to patronage for establishment of a Jewish government in this land.
This may be well tangible in works of Algerian literati. A lot of verses may be found in literary collections and books، which have deal with this subject from different points of view and this reflects their deep comprehension and severe interest toward this part of Islamic land and Holy Qods.
خلاصه ماشینی:
"شعر الجزایری نیز از آغاز نهضت ادبی به تصویر مسائل و حوادث جهان عرب پرداخت و مسئلۀ فلسطین در راس مسائل عربی بود که شعرا در اشعار خود ان را بیان کرده و احساس ملت و ایمان او در مورد حق فلسطینیها در بازپسگیری وطن خود را گوشزد نمودند.
یا عام اشبهت طفلا#بالأبجدیة هجا (العید،دیوان،ص 387) از نظر محمد العید،الجزایر و فلسطین با یکدیگر تفاوتی ندارند و با وجود اینکه وطن خودش زیر سلطه و چپاول استعمارگران قرار دارد کمک به فلسطین را یک تکلیف میداند و در قصیدۀ دیگری الجزایر را به همیاری و ایستادن در کنار فلسطین تشویق کرده و خطاب به او میگوید: هلا اغثت القدس منک بلفتة#غیری علی شعب هناک مروع القبلة الأولی تضج و تشتکی#من قسمة المستأثر المستنفع ضمی احتجامک لاحتجاج هماتها#و استنکری تقسیمه و استفظعی (العید،دیوان،ص 147) و به او گوشزد میکند که قبلۀ اول مسلمانان از این تقسیم رنجیده و ناله سر داده است و از او میخواهد با دیگر حامیان فلسطین هم نوا شده و نسبت به آنچه در این سرزمین میگذرد به اعتراض برخیزد.
وی علت آوارگی آنها را صهیونیست میداند که باید با زور و یا غیر زور از فلسطین خارج شود و فلسطینیان زندگی و عزت از دست رفته خود را بازیابند: سنری فلسطین العزیزة مثلما#کانت مثابة حرمة و ذمام و نری بنی صهیون منها قدجلوا#بالطوع إن شاؤوا أو الارغام و اللاجئین بها ثووا و استمرأوا#عیش الحضارة بعد عیش خیام (العید،دیوان،ص 244) فلسطین در شعر الجزایر پس از واقعۀ 1967 در سال 1967 سومین جنگ میان اعراب و اسرائیل اتفاق افتاد و در نتیجه همه فرودگاههای اعراب در مصر و سوریه و اردن بمباران شد و اعراب شکست خوردند و سرزمینهای دیگری را از دست دادند و اسرائیل علاوه بر اشغال کرانۀ غربی رود اردن و نوار غزه،صحرای سینا در مصر و ارتفاعات جولان در سوریه را نیز متصرف شد."