خلاصه ماشینی:
"هیأت منصفه به گروهیاز اشخاص عادی گفته میشود که در راپهای از دادرسیهای جزایی باتوجه به اوضاع و احوال و وضعیت پرونده شرکت میکنند و نسبت به جرمبودن عمل مورد اتهام و صحت و سقم موضوع بررسیهای مقتضی را انجاممیدهند و در نهایت نظر غایی خود را پس از شور با یکدیگر،به دادگاه اعلاممیدارند و قاضی با توجه و بر اساس اظهارنظر این هیأت،رأی خود را صادرمیکند.
و سپس در سال 1364 قانونمطبوعات با 36 ماده و 18 تبصره در شش فصلبه تصویب مجلس شورای اسلامی رسید که درماده 34 آن آمده است:«به جرایم ارتکابی بهوسیله مطبوعات در دادگاه صالحه با حضور هیأتمنصفه رسیدگی میشود.
و بر اساس ماده 34 اصلاحی پس از اعلامختم رسیدگی بلافاصله اعضاء هیأت منصفهبه شور پرداخته و نظر کتبی خود را در دومورد زیر به دادگاه اعلام میدارند:الف)متهمبزهکار است یا خیر؟ ب)در صورت بزهکاری ایا مستحق تخفیفاست یا خیر؟ پس از اعلام نظر هیأت منصفه دادگاه درخصوص مجرمیت یا برائت متهم اتخاذ تصمیممیکند و طبق قانون مبادرت به صدور رأیمینماید در صورتی که تصمیم هیأت منصفه بربزهکاری باشد دادگاه میتواند پس ازرسیدگی رأی بر برائت صادر کند.
بنابراینچنانچه محکومیت زندانی کمتر از 6 ماه و نیزبدون اعلام رضایت به انتقال،نمیتواند زمینهانتقال را موجب شود،حال ممکن است سؤالپیش آید که چنانچه زندانی تمایل داشت و واجدشرایط هم بود،ولی دولت انتقال دهنده بنا بهمصالحی موافقت نداشت،آیا انتقال انجام خواهدشد؟پاسخ منفی است،چون از جمله شرایط،موافق دولت طرف توافق است(ماده 7-1)،البتهممکن است زندانی تمایل نداشته باشد منتقلشود،ولی خانواده او تقاضای انتقال کنند،اگرچهخانواده نزدیک محکوم بموجب قانون میتواننددرخواست کنند،لیکن در صورتیکه وضعیت روحیو روانی محکوم به نحوی باشد که دارای اراده اختیاردر تصمیمگیری را داشته باشد،تقاضای خانوادهملاک نخواهد بود و ترتیب اثری ندارد،مگر آنکهوضعیت محکوم بلحاظ روحی و روانی مناسب نباشد،در این صورت تقاضای خانواده میتواند ملاکتصمیمگیری باشد."