چکیده:
یکی از مهمترین راههای مقابله با تهدیدها و تامین امنیت ملیء افزایش توان دفاعی و
قدرت بازدارندگی کشور است که با وجود محدودیتها در تامین اقلام دفاعی مورد نیاز
نیروهای مسلح,توجه بیش از پیش به تقویت وتوسعه صنایع دفاعی امری الزامی است.
امروزه صنعت دفاعی کشور ههانند بسیاریی از سازمانها تحت تاثیر شدید تغییرات
محیط و روابط بینالملل قرار دارد. وجود رقابتهای شدید تسلیحاتی» چرخه سریع منسوخ
شدن سلاحهاء پیدایش روزافزون سلاحهای پیشرفته و هرگونه تحولات فناوریک و تغییر
در ابزارها و روشهای تولید بهسرعت ممکن است سازمان را تحت تاثیر قرار دهد و
نیازهای جدیدی را بهوجود آورد. همچنین لز وم توجه بهشرایط اقتصادی, سیاسی,
اجتماعی, فرهنگی و نظامی در محیط ملی و منطقهای, سوّالاتی را در رابطه با صنعت دفاعی
کشور, بهشرح زیر مطرح میسازد:
ساختارهای موجود صنعت دفاعی کشور, چگونه باید ستناسب با رشد
فناوری و تحولات محیطی تغییر نماید؟
چه الگو یا طرحی را میتوان برای ایجاد تغییرات و طراحی ساختارهای
جدید صنعت دفاعی کشور ارائه داد؟
بیتردید با پیشرفتهای سریع علوم و فناوری» شیوهها و سلاحهای جدیدی در
صحنههای عملیاتی و جنگهای آتی به کارگرفته خواهند شد و صنایع دفاعی نیز پیوسته باید
پاسخگوی تامین نیازهای جدید برای مقابله با تهدیدهای آتی باشند. بدین لحاظ صنعت
دفاعی بهمنظور حفظ آمادگی و بهبود عملکرد خود. همواره باید متناسب با تحولات محیط و
فناوری» بهدنبال ایجاد تغییرات لازم در ساختارهای موجود باشد.
در این مقاله ابتدا بهمبانی نظری و عوامل تعیین کننده ساختار» الگوها و روندهای جدید
سازماندهی اشاره مختصر شده است. سپس با استفاده از تجربهها و رهیافتهای عمومی
سایر کشورها و دیدگاههای صاحبنظران» ویژگیها و مشخصات الگوی مناسب تشریح و با
ارائه الگوی پیشنهادی بهسوال اصلی پاسخ داده میشود.
خلاصه ماشینی:
همچنین لزوم توجه به شرایط اقتصادی،سیاسی، اجتماعی،فرهنگی و نظامی در محیط ملی و منطقهای،سؤالاتی را در رابطه با صنعت دفاعی کشور،به شرح زیر مطرح میسازد: ساختارهای موجود صنعت دفاعی کشور،چگونه باید متناسب با رشد فناوری و تحولات محیطی تغییر نماید؟ چه الگو یا طرحی را میتوان برای ایجاد تغییرات و طراحی ساختارهای جدید صنعت دفاعی کشور ارائه داد؟ بیتردید با پیشرفتهای سریع علوم و فناوری،شیوهها و سلاحهای جدیدی در صحنههای عملیاتی و جنگهای آتی به کار گرفته خواهند شد و صنایع دفاعی نیز پیوسته باید پاسخگوی تأمین نیازهای جدید برای مقابله با تهدیدهای آتی باشند.
موضوع تحولات ساختاری در صنعت دفاعی کشور،که بخش قابل توجهی از صنایع کشور و وزارت دفاع را شامل میشود،به جهت نقش مؤثری که در تأمین نیازهای دفاعی و امنیت ملی ایفا میکند و هم به لحاظ سهمی که در توسعه صنعتی کشور و خرید،جذب و انتقال فناوری پیشرفته به عهده دارد،از اهمیتی ویژه برخوردار است.
(همان،ص 318) روندهای جدید در طراحی ساختار و سازماندهی روندها و گرایشهای مهم در محیطهای سازمانی جدید عبارتند از: 1-کوتاه ساختن«خط فرمان»و حذف سطوح مدیریتی غیرضروری 2-کاهش تأکید بر«وحدت فرماندهی» با استفاده از تیمهای ترکیبی{o1o}و گروههای ضربت{o2o}،ساختارهای افقیتر به کار گرفته میشوند و سازمانها با خواستههای مشتریان خود بیشتر آشنا میشوند،در نتیجه این تغییرات،کارکنان معمولا با بیش از یک مدیر سروکار دارند.
(همان،ص 114-112) 1-تأمین همزمان امنیت ملی و توسعه اقتصادی 2-همگرایی تولید نظامی و غیرنظامی در استراتژی توسعه ملی 3-جهتگیری از ارتش با حجم تسلیحات سنگین به ارتش کوچکتر با تجهیزات مدرنتر برمبنای استراتژیهای فوق سیاستهای اجرایی مشترکی نیز بین کشورهای مذکور وجود داشتند که عبارتند از: 1-کوچکسازی صنایع دفاعی، 2-استفاده از دستاوردها و فناوریهای تحقیق و توسعه دفاعی در جهت توسعه ملی.