کالایی به نام خشونت مقاله

"مساله مارکس دردست‌نوشته‌ها،صرفا این موضوع نیست که نظام تولید از یکسو توده‌ها را بهقناعت‌پیشگی جهت سازماندهی نیروی کار،و از سوی دیگر به مصرف‌گراییجهت کسب سود ترغیب می‌کند. آنچه چهره‌ی کریه جهان ما را شکل می‌دهد،فرایندی است که طی آنتوده‌ها نیازهای طبیعی خود را فراموش کرده و تنها امیالی را بازمی‌شناسند کهابژه‌ی آن‌ها در بازار به صورت انبوه عرضه می‌شود. سه درست است که زبان در چنین جهانی،چیزی نیست جز ابزاری در خدمتتسهیل مبادله،اما نکته‌ای که الیوت در فقدان سنت اصیل مارکسیستی بدان بی‌توجه بود-و درست به همین دلیل به جای راه‌حلی سیاسی،دست به دامانراه‌حلی فرهنگی و ارائه‌ی آرمانی ادبی شد این نکته است که میلی که ما را بهگفتن وامی‌دارد،نه میلی جوشیده از درون،که اراده‌ای است تولید شده و عرضهشده در بازار. این میل وابسته به ابژه نیست و همواره چیزی بیشتر ازتحریکی است که ابژه تولید می‌کند. اگرچه قاتل زمانی بیش از نیم ساعت را صرف کشتنکیتی جنووز کرده است،ولی هیچ کدام از این 38 نفر که در مکانی امندر آپارتمان خود شاهد ماجرا بودند،اقدام به کمک کردن نکردند و حتیهیچ کسی زحمت تلفن زدن به پلیس را نکشیدند. در جست‌وجوی دلیل برای چنین رفتار به ظاهر غیر انسانی بهمعضلات زیادی اشاره شد:از زوال اخلاقی و از دست رفتن صفات انسانیبه واسطه محیط شهری تا از خود بیگانگی و اعتقاد به بی‌نظمی و میلبه خشونت،با این حال،با تحلیل این ماجرا می‌توان فاکتورهای دیگریرا نیز مشاهده کرد. همچنیندر احساس گناه و سرزنش برای عدم اقرار نیز نوعی پراکندگیوجود دارد و سرانجام اینکه این امکان وجود دارد که شخص دیگریهم‌اکنون کمک‌رسانی را شروع کرده باشد."