خلاصه ماشینی:
"متن به شکل توالی مقرراتی اراء شده است کهظاهرا برای منظم نمودن و قانونمند کردن رفتار اجتماعی ساکنانقلمرو پادشاهای وضع شدهاند"(همان:160)اما با تأمل در ایننوشتار میتوان این نکته را استنباط کرد که در این قوانین بیش ازآنکه دستوراتی جامع با قابلیت اجرایی بیان شود،موضوع مورد دقتنظر و ریزبینی خاصی قرار گرفته و از سویی نهتنها کامل نیستبلکه بیانگر دیدگاه خاص اجتماعی و مذهبی به نوع گناه است.
بنابراین"اگر اهالی بین النهرین به طور نامحدود این اثر را کلمهبه کلمه پس از این وقایع و حداقل برای هزاران سال بعد،نسخهبرداریمیکردند باید قبول کنیم به این علت بوده که قانون نامه را فراتر از یکمتن به اصطلاح هنجاری و تقنینی میدیدند"(همان:164) بنابراین میتوان دلایل آنکه این لوح را صرفا نباید یک قانون نامهنامید و باید ارزشی بربر با یک متن ادبی و فرهنگی نیز برای آن قائلشد را به صورت زیر دستهبندی کرد: -قانون نامهی هر سرزمین در درجهی اول مجموعهی کاملقوانین و مقرراتی است که به آن سرزمین حکومت میکند.
"لوح حمورابی تحسین شد زیرا مردمان علاوه بر این که در آنتعالیم یک استاد بزرگ علم حقوق را یافتند،استاد علم و هنر قضاوتیعنی مجری عدالت را نیز در آن دیدند"(همان،202) با گذشت زمان و کشف این لوح پس از سدهها از نگارشش میتوانگفت که قانونها بر متن غلبه کردهاند و متن در زیر حجابی رمزآلودمخفی شده و اطلاق نام قانون نامه راه را بر دیگر حوزههایمطالعاتی بسته است."