خلاصه ماشینی:
"«فصل دوم؛تحولات سیاسی ایران از آغاز تا پایان حکومت صفوی»:در این فصل،مؤلف وقایع دورهی شاهان صفوی را بررسی میکند کهفهرستوار به آن اشاره میشود: شاه اسماعیل اول:غلبهی شاه اسماعیل بر مشکلات اولیه و سرکوبیاغیان،رسمی کردن مذهب تشیع(در این باره مینویسد:«سیاستجدیدی توسط شاه اسماعیل بنیان نهاده شد که بر مبنای مرکزیتقدرت با پشتوانه مذهبی شیعی به عنوان مذهب رسمی قرار گرفت»)،نبرد شاه اسماعیل با ازبکان و جنگ چالدران با عثمانیها؛ شاه طهماسب اول:جنگ داخلی دولت صفوی در ابتدای حکومت شاه طهماسب،جنگ با ازبکان و عثمانیها و معاهدهی آماسیه،شوشذو الفقار خان و شورش گیلان؛ شاه اسماعیل دوم:تمایل شاه اسماعییل به سنیگری؛ شاه محمد خدابنده:اشاره به اینکه«دوران سلطنت شاه محمدخدابنده از شومترین ادوار تاریخ است»،وقایع و درگیریهای دروندربار،جنگ با عثمانی؛ شاه عباس اول:مشکلات آغازین شاه عباس،جنگ با ازبکان وعثمانی،تصرف قندهار،اخراج پرتغالیها و شکست خان احمد خانحاکم گیلان،خصوصیات اخلاقی شاه؛ شاه صفی:شورش غریب شاه گیلانی،جنگ و معاهدهی زهاب بادولت عثمانی،از دست رفتن قندهار؛ شاه عباس دوم:تصرف قندها،صلح و آرامش این دوره،حملهیبیگلربیگی آذربایجان به برخی از نواحی قفقاز و...
«فصل هفتم»اوضاع فرهنگی و هنری در عصر صفوی»:نویسنده باذکر اینکه«دوره صفوی عصر شکوفایی فرهنگ و هنر است و اینبه دلیل یکپارچگی سیاسی و امنیت اقتصادی در سرزمین ایران بود»،مباحثی همچون رواج شعر مرثیهای،علاقهمندی شاهان صفوی بهشعر و شاعری،ویژگیهای اشعار آن دوران،و شعرا و تاریخنویسانآن دوره را مورد توجه قرار داده است.
«فصل دوازدهم؛اوضاع سیاسی ایران در دوره قاجاریه»:ذکر پیشینهیایل قاجار و تکاپوهای این ایل برای رسیدن به قدرت و وقایع مختصردورهی آقا محمد خان،مباحث آغازین این فصل را تشکیل میدهند."