چکیده:
هدف: این پژوهش با هدف بررسی همکاری های علمی (همکاری در تالیف مقالات نمایه شده در پایگاه استنادی موسسه اطلاعات علمی) پژوهشگران دانشگاه های علوم پزشکی تیپ یک طی سال های 2004 تا 2008 انجام شده است. روش: در این پژوهش از روش علم سنجی براساس شاخص هم تالیفی استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه، دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، ایران، شیراز، اصفهان، مشهد، تبریز، جندی شاپور اهواز و کرمان هستند. برای گردآوری داده ها ابتدا تمامی مدارک مربوط به هر دانشگاه براساس دستور جست وجوی مشخص، از پایگاه استنادی موسسه اطلاعات علمی به دست آمده و پس از آن از روش های آماری توزیع فراوانی و درصد فراوانی در قالب جدول و نمودار و از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن برای تحلیل روابط بین متغیرها استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان می دهد که بیش ترین میزان نسبت همکاری های علمی داخلی به کل تولیدات علمی به ترتیب مربوط به دانشگاه های علوم پزشکی کرمان، ایران و شهید بهشتی بوده است. همچنین اغلب همکاری-های علمی خارجی با پژوهشگران کشور آمریکا و پس از آن با کشورهای انگلستان و کانادا صورت گرفته است. حوزه موضوعی داروشناسی و داروسازی بیش تر از سایر موضوعات در همکاری های علمی داخلی و خارجی مورد توجه قرار گرفته است. نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نیز نشان دهنده وجود رابطه معنی دار میان تولیدات علمی دانشگاه ها و همکاری های علمی داخلی آن ها، تولیدات علمی و همکاری-های علمی خارجی و نیز میان همکاری های علمی داخلی و همکاری های علمی خارجی است. اصالت/ارزش: پژوهش حاضر ضمن این که نمایی از وضعیت همکاری های علمی پژوهشگران دانشگاه های علوم پزشکی تیپ یک را ارائه می دهد؛ حوزه-های موضوعی را که در این همکاری ها مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته اند را مشخص کرده است.
خلاصه ماشینی:
"tu@eiadaf تاریخ دریافت،1389/6/7؛تاریخ پذیرش:1389/11/9 چکیده {IBهدف:این پژوهش با هدف بررسی همکاریهای علمی(همکاری در تألیف مقالات نمایه شده درپایگاه استنادی مؤسسه اطلاعات علمی)پژوهشگران دانشگاههای علوم پزشکی تیپ یک طی سالهای2004 تا 2008 انجام شده است.
آیا بین همکاریهای علمی دانشگاهها با یکدیگر و همکاریهای علمی آنها باکشورهای خارجی رابطه معنیداری وجود دارد؟ هدف پژوهش هدف از انجام این پژوهش بررسی مقایسهای میزان همکاریهای علمی(همکاری درتألیف)دانشگاههای علوم پزشکی تیپ یک کشور با یکدیگر و نیز با کشورهای خارجی استکه طی یک دوره پنج ساله(2004 تا 2008)روی داده است.
با توجه به اهمیت همکاریهای علمی به خصوص در تولیدات علمی که در نشریات معتبرجهانی نمایه میشوند،یافتهها و نتایج این پژوهش میتواند نمایی از وضعیت همکاریهایعلمی در میان پژوهشگران دانشگاههای علوم پزشکی تیپ یک و نیز همکاری با پژوهشگرانسایر کشورها را ارائه دهد.
نسبت همکاریهای دانشگاههای علوم پزشکی تیپ یک با کشورهای خارجی(همکاریهای خارجی)به کل تولیدات علمی (به تصویر صفحه مراجعه شود)براساس جدول 3،طی دوره پنج ساله،34/5 درصد از کل تولیدات علمی دانشگاه علومپزشکی تبریز با همکاری پژوهشگران کشورهای خارجی نگاشته شدهاند.
حوزههای موضوعی برتر همکاریهای علمی دانشگاههای علوم پزشکیتیپ یک با یکدیگر طی سالهای 2004 تا 2008 (به تصویر صفحه مراجعه شود) براساس دادههای موجود در جدول 4،حوزه موضوعی داروشناسی و داروسازی دردانشگاههای علوم پزشکی تهران،شهید بهشتی،شیراز،ایران،مشهد،اهواز و کرمان بیش از سایرحوزههای موضوعی،در زمینه همکاریهای علمی داخلی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفتهاست.
حوزههای موضوعی برتر همکاریهای علمی دانشگاههای علوم پزشکیتیپ یک با کشورهای خارجی طی سالهای 2004 تا 2008 (به تصویر صفحه مراجعه شود) در ادامه،به منظور بررسی میزان همبستگی میان تولیدات علمی و همکاریهای علمیداخلی دانشگاهها از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است."