تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر الگوهای ارتباطی و احساسات مثبت نسبت به همسر در زوجین شهر اهواز مقاله

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی و افزایش احساس مثبت نسبت به همسر در زوجین شهر اهواز است. جامعه آماری این پژوهش زوجین شهر اهواز می باشند که به فراخوان محقق برای آموزش مهارت های ارتباطی پاسخ داده اند. نمونه این پژوهش را 48 نفر از زوجین تشکیل می دهند که از بین جامعه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شده اند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از: پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاری و پرسشنامه احساس مثبت نسبت به همسر. طرح پژوهشی، طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی (آموزش مهارت های ارتباطی) به گروه آزمایشی ارایه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی باعث افزایش حساسیت مثبت نسبت به همسر، بهبود الگوی ارتباطی سازنده متقابل و کاهش الگوی ارتباطی توقع/ کناره گیری و الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل می شود.