چکیده:
هدف این پژوهش بررسی تاثیر مشاوره شغلی به شیوه نظریه سازگاری شغلی دیویس بر کیفیت زندگی کاری کارکنان شهرداری اصفهان بوده است. نمونه این پژوهش 28 نفر از کارکنان شهرداری اصفهان بودند که به شیوه تصادفی منظم انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. هر دو گروه طی دو مرحله (پیش آزمون و پس آزمون) مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری بود که روایی آن توسط متخصصین تایید و آلفای کرونباخ آن 0.96 محاسبه شد. گروه آزمایش در شش جلسه مشاوره شغلی گروهی به شیوه نظریه سازگاری شغلی دیویس شرکت کردند. تحلیل داده ها با کواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS-14 صورت گرفت. نتایج نشان داد مشاوره شغلی به شیوه نظریه سازگاری شغلی دیویس بر کیفیت زندگی کاری کارکنان شهرداری اصفهان تاثیر معناداری نداشته است.