چکیده:
این پژوهش با هدف مشخص کردن وضعیت شرکت زنان ساکن شهر تهران در کلاسهای معارف اسلامی به عنوان مقدمه تربیت اسلامی فرزندانشان انجام شده است. روش تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی، و از لحاظ روش گرد آوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل زنان دارای فرزند ساکن در شهر تهران بوده اند که 409 نفر از آنان به روش خوشه ای طبقه ای از مناطق 2، 5، 7، 9، 13، 14 و 16 شهر تهران به عنوان نمونه های تحقیق انتخاب شده اند . داده های تحقیق از طریق پرسشنامه محقق ساخته گرد آوری شد. در تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر استفاده از شاخصهای آمار توصیفی برای تعیین معنا داری تفاوتها از آزمون کای اسکوئر نیز استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که در حال حاضر حدود یک چهارم از زنان تهرانی درکلاسهای معارف اسلامی شرکت می کنند که مهمترین نیازهای آموزشی خود را به ترتیب در حوزه قرآن ، احکام و اخلاق ذکر کرده اند.
خلاصه ماشینی:
نتایج تحقیق نشان داد که در حال حاضر حدود یک چهارم از زنان تهرانی درکلاسهای معارف اسلامی شرکت می کنند که مهمترین نیازهای آموزشی خود را به ترتیب در حوزه قرآن ، احکام و اخلاق ذکر کرده اند.
آموزش و تربیت دینی با توجه به اینکه هدف تعلیم و تربیت اسلامی، عبد شدن انسان است به طور طبیعی مربیان باید تا حد امکان با مبانی معرفتی، اعتقادات، باورها، احکام، اخلاق و آموزه های اسلامی آشنا باشند تا بتوانند اولا خود با شناخت دین بتوانند به آن عمل کنند و ثانیا تواناییهایی به دست آورند که بتوانند انسانهایی خدایی تربیت کنند.
روش تحقیق این پژوهش با هدف تعیین وضعیت شرکت زنان دارای فرزند ساکن در شهر تهران در کلاسهای آشنایی با معارف اسلامی انجام شده؛ لذا از نوع کاربردی و روش آن توصیفی از نوع پیمایشی است .
ترتیب نیاز به کلاسهای معارف اسلامی از نظر زنان عبارت است از: قرآن، اخلاق، احکام، تربیت اسلامی، نهج البلاغه، آشنایی با زندگی پیامبر (ص) و ائمه، اصول عقاید، تاریخ اسلام.
0</TD> (2=365/44 df= 20 sig = 001/0 با توجه به نتایج آزمون ، 2 (محاسبه شده به میزان 365/44 ، درجه آزادی 20 با 1 درصد خطا و 99 درصد اطمینان رابطه دو متغیر معنی دار است و بین نظر زنان با سنین مختلف در باره نیاز آنان به کلاسهای معارف اسلامی تفاوت وجود دارد .
یافته های تحقیق نشان داد که بیشتر زنان شهر تهران در کلاسهای آشنایی با معارف اسلامی و تربیت دینی فرزندان شرکت نمی کنند و به طور طبیعی این عدم شرکت موجب می شود تا نتوانند بخوبی از عهده وظایف خود در برابر فرزندان بر آیند.