چکیده:
امروزه یکی از مسائل مهم درآموزشعالی به طور عام و درآموزشعالی کشاورزی به طور خاص ارزیابی مستمر کیفیت پژوهش و آموزش است. طی دو دهه گذشته، کشورهای متعددی کوششهای ویژهای در جهت بهبود کیفیت آموزشعالی به عمل آوردهاند. آنها در انجام این امر، رهیافتهای گوناگونی از ارزشیای را به کار بردهاند. در میان این رهیافتها، ارزیابی درونی ویژگیهای جامع و سیستماتیک دارد که منجر به بهبود کیفیت مستمرمیگردد. از طریق ارزیابی درونی اعضای هیات علمی، فعالیتهای گذشته گروه آموزشی را بررسی و نقاط قوت، فرصتها و تهدیدات را برای طرحریزی توسه آتی گروه آموزشی شناسایی میکنند. هدف اصلی این مطالعه به کارگیری ارزیابی درونی در گروه ترویج و آ موزش کشاورزی به منظور بهبود کیفیت آن بوده است. این مطالعه این تحقیق پیمایشی است و در آن برای تجزیه وتحلیل دادهها از آمار توصیفی استفاده شده است. در به کارگیری این الگو، ابتدا زمینه (اهداف دوره)، دروندادها، فرایندها، بروندادها و پیامدها در قالب 5 عامل: دانشجویان، دانشآموختگان، ساختار و مدیریت، فرآیند یادگیری و دوره آموزشی اجرا شده مورد توجه قرارگرفتند. بعد از تعریف ملاکهای مناسب برای هر عامل، نشانگرهای مناسب مربوط به هر ملاک شناسایی شدند. سپس براساس اهداف پژوهش و آموزشی گروه، وضعیت مناسب برای نشانگرها به وسیله اعضای هیات علمی تعریف شد تا وضعیت موجود عوامل با آنها مقایسه و مورد قضاوت قرار گیرد. پیمایش با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه صورت گرفت. جمعیت تحت مطالعه شامل همه 24 نفر دانشجویان گروه، 65 نفر دانشآموخته، 65 نفرکارفرما، 4 عضو هیات علمی و رئیس گروه است. نتایج ارزیابی نشان میدهند که باتوجه به اهداف و رسالتهای گروه آموزشی، اهداف دوره مطلوب و دروندادها نظیر (دانشجویان، منابع یادگیری، برنامه درسی، و …)، فرآیندها شامل (یادگیری، تدریس و…) و بروندادها شامل (دانشآموختگان و آثار علمی هیات علمی) نسبتا مطلوب بودهاند. درنهایت، براساس نتایج ارزیابی، توصیههایی برای بهبود کیفیت آموزشی و پژوهشی گروه ارائه شدهاند.
خلاصه ماشینی:
"به همین منظور آنها با توجه به نتایج بهدست آمده،برای بهسازی فعالیتها و لحاظ شدن آنها در برنامهریزیهای آموزشی و پژوهشی آتی گروه پیشنهادهای زیر ارائه میشوند: 1-افزایش ساعات مشاوره استادان گروه با دانشجویان؛ 2-استفاده استادان از روشهای متنوع تدریس که منجر به رشد قو ابتکار و خلاقیت دانشجویان میگردد؛ 3-هماهنگی گروه آموزشی با مراکز آموزشی-اجرایی و تحقیقاتی برای جذب دانشآموختگان گروه پس از پایان تحصیلات؛ 4-نظاممند و هدفمند کردن ارتباط دانشآموختگان با گروه از طریق ایجاد واحد اطلاعرسانی؛ 5-تأسیس انجمن دانشآموختگان گروه برای برقراری ارتباط هرچه بیشتر آنها با گروه و اعضای هیأت علمی؛ 6-تشکیل جلسات بحث به منظور توافق در به کارگیری شیوههای تدریس و ارزشیابی در کلاس؛ 7-تأکید بیشتر استادان بر درک و فهم مطالب به جای حفظ مطالب در فرآیند تدریس و یادگیری دانشجویان؛ 8-تأکید بیشتر استادان بر ارزیابی قوه ابتکار و خلاقیت و توان تجزیه و تحلیل دانشجویان به جای ارزیابی محفوظات آنها؛ 9-تهیه منابع مالی برای رفع نیازهای اعضای هیأت علمی در زمینۀ تهیه مواد آموزشی؛ 10-استقرار وسایل آموزشی در کلیه کلاسهای متناسب با موضوعات درسی؛ 11-تشکیل جلسات مشترک میان اعضای هیأت علمی گروه،مسئولان و برنامهریزان وزارت علوم،تحقیقات و فناوری برای بازنگری در برنامه درسی و سرفصل دروس جهت انطباق هرچه بیشتر با نیازهای بازار کار و جامعه؛ 12-توجه بیشتر به پرورش توانمندیهای عمومی نظری استفاده از منابع اطلاعاتی و رایانه،روابط عمومی،کار گروهی،خلاقیت و توانمندیهای تحقیقی و پژوهشی،در دانشجویان گروه؛ 13-حذف یا کاهش واحدهای برخی از دروس تخصصی که دانشجویان در دوره کارشناسی گذراندهاند و اضافه شدن دروسی نظیر اینترنت و روشهای آمار و تحقیق پیشرفته و ارتباطات؛ 14-افزایش واحدهای عملی-کاربردی برنامه درسی؛ 15-برگزاری جلسات بحث دربارۀ تغییر ماهیت رشته ترویج در جهت گرایشی شدن(تخصصی شدن در زمینههای کشاورزی،دامپروری و منابع طبیعی) با حضور گروههای مختلف ترویج کشور و برنامهریزان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری؛ 16-درخواست واگذاری اختیارات کافی برای مدیریت گروه در امور مربوط به جذب نیروی انسانی و امکانات مادی و همچنین اجرای قوانین و مقررات؛ 17-تشکیل کتابخانه تخصصی در گروه؛ 18-فراهم کردن امکانات برای بازدید دانشجویان از مراکز آموزش و اجرایی مرتبط؛ 19-تخصیص بودجه کافی از سوی مسئولان دانشکده و دانشگاه به اعضای هیأت علمی گروه برای انجام طرحهای تحقیقی و پژوهشی."