چکیده:
دین اسلام ضمن اهمیتی که به مقوله‌ی پرسش در جامعه قائل است، همواره افراد را از قرار گرفتن در معرض شبهه بر حذر می‌دارد. اهل بیت عصمت و طهارت( همواره به پرسشهای مردم پاسخ می‌دادند که خود این مسئله از طرفی باعث پاسخگویی به مسائل دینی و دنیایی مردم می‌گشت و از طرفی زوایای مختلف دین اسلام را آشکار می‌ساخت، همچنین پاسخگوی شبهات وارد شده از طرف معاندان مغرض و دوستان جاهل بودند. از جمله‌ی این شبهات، شبهه وجود تناقض در قرآن کریم است که نه تنها در دوران ائمه( بلکه اکنون نیز مطرح است. این مقاله با هدف بررسی و نقد شبهه‌ی تناقض در قرآن کریم، سیر تاریخی آن را در ادوار مختلف تاریخ اسلامی بررسی می‌کند. سابقه‌ی تاریخی آن، جایگاه اهل بیت و دفاع از حریم قرآن و کوششهای دانشوران مسلمان را بیان می‌دارد و در ادامه، مهم ترین عوامل ادعای موهوم تناقض را بیان کرده، به تفصیل به آن می پردازد و در آخر بحثی دربارة آیه‌ی اختلاف ذکر می‌کند.
خلاصه ماشینی:
"206 » او با تصور اینکه میان این آیات تضاد و اختلاف وجود دارد به امام عرض کرد: قرآن یک بار نسیان و فراموشی را به خداوند نسبت می‌دهد و در جای دیگر آن‌را از خداوند سلب می‌کند، این دو معنای مختلف چگونه قابل جمع است؟ حضرت در پاسخ به تفسیر و تبیین آیات پرداختند و فرمودند: آیه ی اول و دوم به این معنی است که اهل غفلت و معاصی در دنیا، خدای را بسیار از یاد بردند و از اطاعت او سر باز زدند، خداوند هم در آخرت آنان را از یاد برد و ثواب و پاداشی برایشان قرار نداد.
245 » در واقع، وجود این آیات در قرآن کریم موجب شد تا عده‌ای بیمار دل بدون توجه به معانی بلند آن و با سوء استفاده از نادانی عده‌ای دیگر این آیات را دستاویزی برای اهداف سوء خود قرار دهند؛ چنانچه قرآن نیز به این مطلب اشاره دارد و می‌فرماید: «منه آیات محکمات هن أم الکتاب و أخر متشابهات فأما الذین فی قلوبهم زیغ فیتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة و ابتغاء تأویله قسمتی از آن، آیات محکم ( صریح و روشن) است؛ که اساس این کتاب است [و هر گونه پیچیدگی در آیات دیگر، با مراجعه به اینها، برطرف می‌گردد."
(
, 
, 
)
