پژوهشی در امکان سنجی آموزش های غیر حضوری عقیدتی - سیاسی مقاله

در جهان امروز، »آموزش از راه دور« از کارآیی بالایی برخوردار شده است. به جرأت می‌توان این نوع از آموزش را یکی از راه‌حلهای مشکلات نظامهای آموزشی حضوری و حتی حمایت‌کننده معرفی نمود. از این رو در پژوهش حاضر به دنبال آن بودیم که برای کمک به نظام آموزشهای عقیدتی - سیاسی در سپاه پاسداران، جایگاه، شیوه‌ها و موضوعات آموزش غیرحضوری را امکان‌سنجی نماییم. در راستای هدف مزبور با سؤالات اصلی زیر روبرو شدیم: 1. کدام‌یک از دوره‌های آموزشی بیشتر می‌تواند از روش غیرحضوری بهره‌مند شود؟ 2. کدام‌یک از موضوعات آموزشهای عقیدتی - سیاسی برای غیرحضوری شدن مفیدتر است؟ 3. کدام‌یک از گروه‌های آموزشی مستعد استفاده از روش غیرحضوری است؟ برای پاسخ به سؤالهای تحقیق مطالعاتی در دو بخش کتابخانه‌ای (نظری) و میدانی (پیمایشی) با حجم 100 نفر نمونه متشکل از کارشناسان، مدیران و مربیان عقیدتی - سیاسی انجام گرفت و نتایج زیر استخراج گردید: - به‌طور کلی 90% از نمونه آماری اجرای آموزشهای ع - س را به صورت ترکیبی (حضوری و غیر حضوری) مورد تأیید قرار دادند. - چگونگی حضوری شدن درخصوص موضوعات آموزشی؛ 47% از نمونه آماری دروس عقاید را، 64% آنان دروس احکام را، 65% آنان دروس معارف را، 85% آنان دروس تاریخ اسلام را، 49% آنان دروس اخلاق را، 78% آنان دروس دانش سیاسی را، 76% آنان دروس نظام دفاعی را برای غیر حضوری شدن مورد تأیید قرار دادند. - چگونگی غیر حضوری شدن در خصوص دوره‌های آموزشی؛ 34% از نمونه آماری دوره‌های بدو خدمت را، 75% آنان دوره تداوم را، 71% آنان دوره‌های طولی را، 81% آنان دوره‌های عرضی را، 76% آنان دوره‌های توجیهی را، 73% آنان دوره‌های بصیرت را و 73% آنان دوره‌های طرح ولایت را برای غیر حضوری شدن مناسب دانستند. - چگونگی غیر حضوری شدن درخصوص گروههای آموزشی؛ 81% از نمونه آماری آموزش غیر حضوری را برای گروه فرماندهان و مدیران، 82% آنان برای گروه عموم مدیران، 59% آنان برای گروه عموم نیروها، 91% آنان برای گروه اساتید و مربیان مناسب تشخیص دادند. در پایان ملاحظات اجرایی برای به‌کارگیری روش غیر حضوری در آموزشهای عقیدتی - سیاسی ارایه گردید.

کدام‌یک از گروه‌های آموزشی مستعد استفاده از روش غیرحضوری است؟ برای پاسخ به سؤالهای تحقیق مطالعاتی در دو بخش کتابخانه‌ای (نظری) و میدانی (پیمایشی) با حجم 100 نفر نمونه متشکل از کارشناسان، مدیران و مربیان عقیدتی - سیاسی انجام گرفت و نتایج زیر استخراج گردید: - به‌طور کلی 90% از نمونه آماری اجرای آموزشهای ع - س را به صورت ترکیبی (حضوری و غیر حضوری) مورد تأیید قرار دادند. - دوره‌های طولی؛ براساس نتایج به دست آمده از جدول بیست و یکم 71/4 درصد جامعه نمونه بر این باورند که در دوره‌های طولی شرایط برای غیر حضوری شدن آموزشهای ع - س مساعد است و تنها 28/6 درصد آنان این نظر کارشناسی را کاملا تأیید نکرده‌اند. - دروس تاریخ اسلام؛ براساس نتایج به دست آمده از جدول بیست و نهم، 85/3 درصد پاسخگویان معتقدند دروس تاریخ اسلام برای غیر حضوری شدن از قابلیت متوسط و بالا برخوردار است و تنها 14/7 درصد از آنان این نظر را ضعیف ارزیابی نموده‌اند بنابراین می‌توان با قاطعیت نظر اول را مورد تأیید قرار داد و با غیر حضوری کردن دروس تاریخ اسلام فرصت‌های آموزشی دیگر دروس آموزشهای ع - س را افزایش نمود. - اساتید و مربیان مراکز آموزشی؛ بر اساس نتایج به دست آمده جدول چهل چهارم، 91/8 درصد پاسخگویان مناسب بودن آموزشهای ع - س به شیوه غیر حضوری را برای گروه اساتید و مربیان در حد متوسط و بیشتر ارزیابی نموده‌اند و تنها 8/2 درصد آنان این نظر را در حد کم مورد ارزیابی قرار داده‌اند.