چکیده:
انسانها از فطرتی الهی برخوردارند که همواره آنان را به سوی خود فرامیخواند و این صدایی است که هیچگاه خاموش نمیشود و نوری است کهفروغ آن هرگز افول نمیکند.شرایع الهی راه درست را به انسان نموده و تنها راه پاسخگویی به این نیازفطری و دستیابی به معنویت مطلوب را در اعتقاد و التزام به شریعت الهیدانستهاند.در مقابل، رهزنان فراوانی در طول تاریخ در برابر صراط مستقیم الهیظهور کرده و خواستهاند با راههایی بیگانه از شریعت به این نیاز پاسخ دهند،ولی با ناکامی او را در سراشیبی سقوط قرار دادهاند. امروزه نیز پیدایش وگسترش معنویتهای نوظهور در راستای همین تمنای فطری صورت گرفته،ولی پاسخی مسخ شده به آن میدهند.حقیقت چیست؟ راه نجات کدام است؟ آیا بدون شریعت الهی میتوانبه خواستههای فطری انسان پاسخی معقول و منطقی داد؟ و یا اینکه رسیدنبه معنویت مطلوب انسان تنها از راه شریعت ممکن میشود؟مقاله حاضر با عنوان «شریعت و معنویت» متکفل پاسخ به این پرسش است.
خلاصه ماشینی:
"2. ممکن است گفته شود این حقیقت ناب، حالتی است نفسانی که از ناحیه ایمان مذهبیو عمل صالح ـ به مفهوم گستردهاش ـ برای انسان حاصل میشود و این حالت نفسانی یا عبارتاز ملکه تقواست که هر چه راسختر گردد معنویت افزونتر میگردد و یا حال تذکر، توجه وارتباط درونی است که انسان با وجود آن، همواره خود را در محضر خدا میبیند و در هیچحالی از او غفلت نمیورزد؛ همان که قرآن کریم در وصف آنان میفرماید: الذین یذکرون الله قیاما وقعودا وعلی جنوبهم...
قرآن کریم خداوند متعال، قرآن کریم را برای رساندن بشر به کوثر زلال معنویت و نورانی کردن اوفرستاده است: هو الذی ینزل علی عبده آیات بینات لیخرجکم من الظلمات إلی النور وإن الله بکم لرؤوفرحیم (حدید: 9) او همان کسی است که بر بنده خود آیات روشنی فرو میفرستد، تا شما را از تاریکیها بهسوی نور بیرون کشاند و در حقیقت خدا [نسبت] به شما سخت رؤوف و مهربان است.
معارفی که در این روایات ذکر شده در واقع نشانههایی است که برای رسیدن به معنویتمطلوب و سعادت دنیا و آخرت انسان از جانب معصومین علیهمالسلام، اعلام شده است؛ از این رو، خودآن بزرگواران در سیره عملی خود به آنها پایبند بودند و فقهای بزرگ و سالکان الی الله نیز درسیره معنوی خویش به آنان تأسی جستهاند."