خلاصه ماشینی:
"5 علاوه بر این موارد دو مسئلهء دیگر نیز باعث الغای امتیاز«دارسی»شد: *اول-قطع لولهء نفت میان میادین نفتی و پالایشگاه آبادان که با خرابکاری عدهای در زمان جنگ اول جهانی صورت گرفت و شرکت با ادعای دریافت خسارتی در حدود 614000 لیره تا پرداخت خسارت توسط دولت ایران از پرداخت حقالامتیاز خودداری کرد.
فروش مستقیم نفت خام مناطق حوزهء عملیات کنسرسیوم 1333 با انعقاد قرارداد فروش نفت و گاز با کنسرسیوم متشکل از 14 شرکت نفتی بینالمللی در سال 1333(1954 م)بر اساس مواد مصرح در این قرارداد5/2 درصد از نفت خام استخراج شده به عنوان حقالارض(بهرهء مالکانه)به ایران تعلق میگرفت که میتوانست آن را از کنسرسیوم تحویل گرفته و خود راسا به صدور آن اقدام و یا بهای آن را بر اساس قیمتهای اعلان شده از کنسرسیوم دریافت کند.
با گسترش روابط تجاری ایران با کشورهای اروپای شرقی در سال 1967 حدود 20 میلیون تن نفت خام حوزهء عمیاتی کنسرسیوم(سبک و سنگین صادراتی)در اختیار شرکت ملی نفت قرار گرفت تا با معاملات تهاتری به این کشورها صادر شود.
با تصمیم اعضای اوپک برای تثبیت قیمتها در سطح 34 دلار در هر بشکه برای نفت خام عربستان از نوامبر سال 1981 و سپس با تشکیل کنفرانس وزرای اوپک در ابو ظبی(دسامبر 1981)قیمت رسمی فروش نفت خام به 20/34 و 30/32 دلار در هر بشکه برای نفت خام سبک و سنگین ایران از ژانویه 1982 کاهش یافت که متعاقبا سبب شد تا مشتریان نسبت به برداشتهای قراردادی خود علاقهء بیشتری نشان داده و سطح صادرات از مقدار متوسط 452 هزار بشکه در ماه نوامبر موقتا و به طور موضعی به 09/1 و 085/1 میلیون بشکه در روز در ماههای بعد افزایش یابد."