خلاصه ماشینی:
"و اجتهاد را علمای شیعه بهمین مضمون تعریفمی‌کنند،الاجتهاد هو استفراغ الوسع لرد الفروععلی الاصول اجتهاد بکار بردن منتهای کوشش است برایتطبیق فروع با اصول این روش اندیشمندانه شیعه چنین نیست که از نوآوری‌های تشیع باشد بلکه تدبر و تعمق در قرآن درحقیقت عملی است که خود قرآن بکرات مسلمانانرا بدان وادار نموده و نیز رسول خدا(ص)در اینباره فرموده است:ظاهره انیق و باطنه عمیق له تخومو علی تخومه تخوم لا تحصی عجائبه و لا تبلی غرائبه3 یعنی ظاهر قرآن زیبا و باطن آن ژرفا است،او راحدی است وفوق آن حد دیگر است شگفتیهای آنقابل شمارش نیست و آورده‌های آن کهنه نمی‌گردد.
3-در مسئله تیمم داستانی منسوب به عمروعمار است که صاحب جواهر از کتاب مستطرفاتالسرائر ابن ادریس نقل می‌کند که در یکی ازسفرها که عمر و عمار همراه رسول الله بودند،آنان راجنابت دست داد و دسترسی به آب هم برای آنانمیسور نبود،در اینجا عمر بکلی نماز را ترک کردولی عمار خود را در خاک غلطانید وقتی خبر بهرسول الله رسید حضرت آداب تیمم بدل از غسل رابه آنان آموخت.
در مورد داستان معاذ در صورت صحت و یاموارد دیگری که علمای عامه برای اجتهاد رای بدانتمسک می‌کنند معلوم نیست بر بیش از آنچه کهشیعه بدان معتقد است دلالت داشته باشد زیرا بهاحتمال قوی منظور رسول الله از اینکه فرمود اگرنیابی؟این است که اگر حکم مورد در قرآن مصرحنبود چه می‌کنی؟و بهترین دلیل بر نامطلوب بودنو ممنوع بودن اجتهاد به رأی،آن است که درمواردی که مسلمانان در زمان رسول الله به رأی و(به تصویر صفحه مراجعه شود)تفکر شخصی خود عمل نموده‌اند،آنحضرت سختمخالفت فرموده است."
(
, 
, 
)
