"اما اگر جنبش تحریم تنباکو بر مدار تشکیلو سازماندهی قرار می‌گرفت و جریانمبارزاتی دیگر را صورت صحیح و پویا می‌دو به نهضت مشرطیت می‌پیوست و سپس با تودو چندان در برابر دسانس غرب و عمداخلییتجربه می‌اندوخت و نیروها را تربیت می‌کردسازمان می‌داد و بطور مداوم اصلاح«خطمی‌نمود و خود را را در سالهای آغازین این قرمجهز می‌ساخت و کنترل سرنوشت کشورهرچه افزونتر در دست می‌گرفتعقب‌افتادگیهای دو سه سده گذشته ار چبمی‌نمود و....
فشار بیش از حد خارجی و عقب‌ماند سیاسی-اجتماعی کشورهای جهان سوم ووابستگی-زمن اقتصادی-فرهنگی این کشورها بهقدرتهای بین المللی،سازماندهی و تشکیلات را دراین ممالک،فوق العاده ضربه‌پذیر ساخته است،بعلاوه غالب این سازمانها و تشکلهای سیاسی-اجتماعی قائم به فرد بوده بمحض فقدان شخصسازمانده و مؤثر،تشکیلات نیز توان ادامه خویش رااز دست داده و بیشتر به یک«ابزار»سازش وخیانت تبدیل میشد."
(
, 
, 
)
