خلاصه ماشینی:
"گرچه این کشورها دریافتکننده یا به عبارتی واردکنندهء عمدهء سرمایهگذاری خارجی بودند ولی افزایش هزینهها و دستمزد نیروی کار در کشورهای تازه صنعتی شده و نیز سیاست درهای باز کشورهای چین،هند و دیگر کشورهای جنوب آسیا مانند سری لانکا و پاکستان موجب گردید تا شرکتهای چندملیتی سرمایههای خود را به این کشورها منتقل سازند.
8رشد اقتصادی،پائین بودن هزینهها،بازار بزرگ داخلی و افزایش درآمد سرانه بدون شک در افزایش سرمایهگذاری خارجی در چین نقش بسیار مهمی داشته است بطوری که در حال حاضر چین بزرگترین میزبان سرمایهگذاری مستقیم خارجی در آسیا و اقیانوسیه و بعد از مکزیک دومین میزبان سرمایهء خارجی در جهان میباشد.
آمار انتشار یافته از سوی کمیسیون اقتصادی آمریکای لاتین حاکی از آن است که در خلال سالهای 90-1988 میزان کل سرمایهگذاری مستقیم خارجی توسط شرکتهای آمریکای لاتین به 7461 میلیون دلار رسیده که تقریبا دو برابر سرمایهگذاری خارجی این شرکتها در اواخر دههء 1970 میباشد.
براساس همین آمار در سال 1992 میزان سرمایهگذاری مستقیم خارجی برزیل در 13 کشور جهان به 4139 میلیون دلار رسیده که 39 درصد آن در آمریکا و انگلستان و 8 درصد آن در کشورهای در حال توسعه بوده است.
14 با وجود افزایش حجم مطلق سرمایهگذاری مستقیم خارجی در سالهای 92-1991 به دلایل گوناگونی از جمله کوچک بودن بازار مصرف،کمبود نیروی انسانی کارآمد،فقدان زیرساختهای مناسب اقتصادی مانند راه و ترابری،ارتباطات و بطور کلی کاهش رشد اقتصادی در کشورهای آفریقائی به غیر از آفریقای جنوبی،میزان سرمایهگذاری مستقیم خارجی در مقایسه با دیگر مناطق در حال توسعه کاهش فراوان داشته است."