چکیده:
ایران به عنوان جامعه ای که در راه توسعه گام نهاده است، بیش از هر چیز به مشارکت اجتماعی مردم در جامعه نیاز دارد و یکی از لوازم ضروری مشارکت، احساس امنیت از سوی آنهاست. اما به نظر می رسد، احساس امنیت در ایران در حد پایینی است. نتایج تحقیقی درباره احساس امنیت در 8 شهر کشور از جمله شهرکرد، نشان می دهد که صرف نظر از شدت و ضعف وجود امنیت در این شهرها، میزان احساس امنیت در آنها در حد پایینی است. حدود 80 درصد افراد مورد مطالعه احساس ناامنی کرده اند (عربی، 1384: 209و208). همچنین تحقیقی درباره احساس امنیت در شهر فارسان، نشان دهنده احساس امنیت پایین است (ربانی، افشار کهن، 66:1383). بنابراین بررسی عوامل موثر بر احساس امنیت، لازم به نظر می رسد. به همین منظور در این تحقیق، تاثیر رسانه های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی در میان شهروندان شهرکرد مورد بررسی قرار می گیرد. هدف از انجام این پژوهش مطالعه تاثیر رسانه های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی در جامعه شهری می باشد، که شامل بررسی نظری، تجربی و سنجش ابعاد مختلف میزان احساس امنیت می باشد. به منظور مطالعه تاثیر رسانه های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی، از شاخص های مدت زمان استفاده از رسانه ها و میزان توجه و انتخاب برنامه-های خبری، سیاسی، میزان اعتماد به رسانه و نوع رسانه مورد استفاده برای سنجش میزان تاثیرپذیری از رسانه استفاده شد و برای سنجش احساس امنیت اجتماعی، امنیت اجتماعی در پنج بعد عمومی، قضائی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در قالب طیف لیکرت مورد سنجش قرار گرفت و از مجموع نمرات افراد در پنج بعد میزان احساس امنیت اجتماعی افراد به دست آمده بین میزان توجه و اعتماد به رسانه های داخلی و احساس امنیت اجتماعی رابطه مثبت با سطح معناداری بالا (sig < 5%) و سطح اطمینان حداقل 95 درصد وجود دارد. نتایج تحقیق نشان می دهد: بین میزان توجه و اعتماد به رسانه های داخلی و ابعاد مختلف احساس امنیت اجتماعی رابطه مثبت می باشد سطح معناداری بالا (sig < 5%) و سطح اطمینان حداقل 95 درصد بین میزان توجه و اعتماد به رسانه های خارجی، در چهار بعد قضائی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی رابطه مثبتی با سطح معناداری بالا (sig < 5%) سطح اطمینان حداقل 95 درصد وجود دارد، اما بین این متغیر و احساس امنیت عمومی رابطه معناداری مشاهده نشد. نکته قابل توجه در نتایج تحقیق این است که وجود همبستگی بین متغیر مستقل و وابسته و لزوما تاثیر رسانه ها بر احساس امنیت نیست، بلکه می توان گفت افراد، با احساس امنیت متفاوت، گرایش متفاوت در انتخاب و اعتماد به رسانه های داخلی و خارجی دارند و رسانه ها صرفا نقش تقویت کننده نگرش قبلی مخاطبان را دارند.
خلاصه ماشینی:
"نکته قابل توجه در نتایج تحقیق این است که وجود همبستگی بین متغیر مستقل و وابسته و لزوما تأثیر رسانهها بر احساس امنیت نیست،بلکه میتوان گفت افراد،با احساس امنیت متفاوت،گرایش متفاوت در انتخاب و اعتماد به رسانههای داخلی و خارجی دارند و رسانهها صرفا نقش تقویتکننده نگرش قبلی مخاطبان را دارند.
جهت آزمون این فرضیه از آزمون تحلیل واریانس یک راهه استفاده شده است در سطح 95 درصد اطمینان،در بعد کمیت استفاده از رسانههای جمعی و احساس امنیت سیاسی رابطه معنیدار وجود ندارد؛چراکه 16%gis و از 5 درصد کوچک- تر میباشد.
جهت آزمون این فرضیه از آزمون تحلیل واریانس یک راهه استفاده شده است در سطح 95 درصد اطمینان:در بعد کمیت استفاده از رسانههای جمعی و امنیت فرهنگی رابطه معنیدار وجود دارد؛چراکه 1%gis بوده و از 5 درصد کوچکتر میباشد.
باتوجه به اینکه نظریات صاحب نظران ارتباط و پژوهشهای انجامشده در زمینه عوامل تأثیرپذیری از رسانهها،نشان دادهاند که ویژگیهای فردی ازجمله جنسیت،سطح دانش و آگاهی،بهره هوشی، انگیزهها و تجارب فردی بر میزان تأثیرگذاری پیام مؤثر است،به منظور بررسی تأثیر متغییرهای زمینهای بر این همبستگی و با کنترل ویژگیهای فردی،همبستگی بین متغییر مستقل و وابسته مورد آزمون قرارگرفت که در اکثر موارد با کنترل ویژگیهای فردی،همبستگی از بین میرفت،بنابراین،برای رسیدن به نتیجه بهتر، از آزمون ضریب همبستگی چند متغیره برای بررسی همزمان تأثیر متغیرهای کمیت و کیفیت استفاده از رسانههای جمعی و ویژگیهای فردی بر احساس امنیت اجتماعی استفاده شده است که نتیجهی آن وجود رابطه بین سطح تحصیلات، کیفیت استفاده از اخبار رسانههای داخلی و کیفیت استفاده از اخبار رسانههای خارجی را با احساس امنیت اجتماعی تأیید میکند."