چکیده:
طرح مساله: شاخص توسعه انسانی یکی از مهمترین شاخصها با توجه به جایگاه و نقش موثر نیروی انسانی در راستای برنامههای توسعه، ترسیم نمای کلی از کشور در افق 1404، ضروت تاکید و توجه بیشتر به ابعاد انسانی توسعه استانها، بهویژه برای استانهایی کمبرخوردار را آشکار مینماید. در این راستا، مقاله حاضر بهمنظور سنجش جایگاه عامل انسانی در توسعه استان سیستان و بلوچستان به بررسی و تحلیل شاخص توسعه انسانی در استان میپردازد
روش: روش تحقیق حاضر "توصیفی ـ تحلیلی" است که با استفاده از اطلاعات برگرفته از سالنامههای آماری، مراکز آموزشی و بهداشتی استان طی سالهای 1385-1375، صورت گرفته است.
یافتهها: یافتههای این مطالعه بیانگر آن است که طی دوره زمانی مورد بررسی، شاخص توسعه انسانی دارای روند افزایش بطئی بوده و درنتیجه بهبود شاخصهای امید به زندگی و آموزش استان از 42/0 به 47/0 بالغ گشته است.
نتایج: شاخص درآمد نتوانسته سهم قابل قبولی در روند شاخص توسعه انسانی استان داشته باشد. لذا توجه به سیاستها و راهکارهایی جهت افزایش درآمد سرانه خانوارها ضروری میباشد.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به مشکلات گوناگون استان سیستان وبلوچستان،مانند قرار گرفتن در منطقۀ گرم و خشک در مقایسه با سایر نقاط کشور،وقوعخشکسالیهای پیدرپی در سالهای اخیر در این استان که مشکل کمبود منابع طبیعی راتشدید کرده و نیز معضل فرار سرمایه،به نظر میرسد سرمایهگذاری در زمینۀ نیروی انسانیمهمترین عامل برای دست یافتن به اهداف سند چشمانداز توسعۀ استان محسوب میشود.
مهمترین عوامل موثر در پیشرفت توسعۀ انسانی استانها افزایش نرخباسوادی بزرگسالان و امید به زندگی در نتیجۀ اجرای سیاستها و راهکارهای مناسباست و در این زمینه از بین شاخصهای موثر در محاسبۀ IDH ،شاخص آموزش و&%03621EFRG036G% شاخص درآمد،به ترتیب بیشترین و کمترین سطح را در اکثر استانها،از جمله سیستان وبلوچستان،به خود اختصاص داده است.
لذا به نظر میرسد ارائۀ راهکارهای ذیلمنجر به بهبود قابل توجه شاخص توسعه انسانی استان گردد: *ایجاد تسهیلات و مشوقهای لازم برای جذب و تجهیز سرمایههای داخلی،خارجیو بومی،به ویژه در زمینۀ توسعۀ فعالیتهای کشاورزی و صنعتی؛ *ایجاد ظرفیتهای زیربنایی،نهادی و سازمانی برای استفاده حد اکثری از قابلیتهایترانزیتی استان؛ *تداوم سرمایهگذاریهای دولت در امر تقویت و توسعۀ زیرساختهای استان درجهت توازن منطقهای و تبادل انرژی با کشورهای همجوار؛ *گسترش کمی و کیفی آموزشهای عمومی،حرفهای و تخصصی و توسعۀ فرهنگکارآفرینی جهت افزایش بهرهوری؛ *توسعه ظرفیتهای صنعت گردشگری و بهرهبرداری از جاذبههای تاریخی استان؛ *اصلاح ساختارها و تقویت بخش رسمی اقتصاد استان؛ *طرح توسعۀ محور شرق به عنوان ابزار مهم اعمال سیاستهای توسعۀ منطقهای؛ *حمایت موثر از تشکیل و توسعۀ تعاونیها و توانمندسازی بخش تعاونی برای ایفایفعالیتهای گسترده و ادارۀ بنگاههای اقتصادی بزرگ؛ *ایجاد بنگاههای کوچک زودبازده{o1o}خصوصا در مناطق روستایی و در مجاورتبازارچههای مرزی با استفاده از تجریه موفق کشور هند در این زمینه."