"در خیابانهای واشنگتن با اونیفرم جدیدش بنظر یک جاسوس میآید،ژئوفری هلمن 11در طول اینمدت با او برخورد میکند و هنرمند بر سبیل در دل باو میگوید:«تا بحال سعی من در این وبده است که برای روسایسم طرح بکشم»ولی بزودی او به اداره راهنمائی نیروی دریائی منتقل میشود و به اردوگاه اعزام میگردد تا در آنجا هنر خرابکاری و طرز بکار بردن مواد منفجره را بیاموزد.
قبل از جنگ طرحهائی که از او در نیویورکر بچاپ میرسید بیشتر جنبه محلی داشت و با یک تمایل ضد نازی مشخص میشد.
بعد از اتمام جنگ سبک او بیشتر خصوصی میشود و بطرف آبستراکسیون متمایل میگردد.
ناشرین نیویورکر بر این عقیده هستند که استاینبرگ سعی میکند شعور و درک عریان بچگی را باز یابد و لودویک بملمانز12تاکید میکند که استاینبرک در آخر کار نویسنده خواهد شد.
هنر استاینبرگ بیش از بیش ساده،سمبلیک و به منتهی درجه شخصی و خصوصی میشود.
در این زمان تیپهای مختلف در کارهای او ظاهر میشوند،طنز جانشنی هزل میگردد."