چکیده:
موضوع این پژوهش بررسی میزان احساس امنیت اجتماعی زنان شهر مشهد در سال 1385 و عوامل مؤثر بر آن می باشد. جامعه آماری پژوهش زنان بالای 15 سال مناطق 12 گانه شهر مشهد بودهاست. تعداد نمونه این پژوهش 360 نفر به دست آمد و نمونه گیری به روش خوشه ای چند مرحله ای انجام شد. احساس امنیت به معنای آرامش روحی و روانی در برابر خطرات و حوادثی است که در زندگی روزمره فرد را تهدید می کند. در این پژوهش میانگین احساس امنیت اجتماعی زنان شهر مشهد در یک طیف 5 قسمتی از یک تا پنج، 60/2 بوده است که از متوسط به پایین می باشد. در بررسی عوامل مؤثر در تحلیل رگرسیون چند متغیری مهم ترین عوامل مؤثر به ترتیب اهمیت عبارت بودند از: «استفاده از وسایل ارتباط جمعی» با ضریب بتای 346/0، «نگرش به حجاب» با بتای36/0، «طراحی شهری» با ضریب بتای 298/0، و «تصور فرد از خود» با بتای 181/0 دارای تاثیر مثبت بوده اند و متغیر های «خانه دار بودن» با ضریب بتای 125/0- و «حمایت اجتماعی» با ضریب بتای 123/0 دارای رابطه معکوس با متغیر وابسته بوده اند. این عوامل توانستند 54/0 واریانس متغیر وابسته پژوهش را تبیین کنند.
خلاصه ماشینی:
امنیت ، امنیت اجتماعی، مسأله اجتماعی، احساس امنیت اجتماعی، زنان مجلۀ علوم اجتماعی دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، پاییز و زمستان ١٣٨٩، صص ٢٥١-٢١٩ تاریخ دریافت : ١٣٨٨/١١/٣٠ تاریخ تصویب : ١٣٨٩/١٢/٢٤ مقدمه ارتباط و کنش متقابلی که انسان ها در یک زیست جمعی دارند به طور کلی در چهار حـوزه اصـلی زندگی صورت میگیرد که ایجاد و تداوم این ها زندگی بشری را میسـازد؛ در اقتصـاد، منـابع مـادی و زیستی و نحوه تولید آن ها برای برآوردن نیازهای اساسی؛ در اجتمـاع ، عناصـر اجتمـاعی و شـیوه هـای استمرار آن برای ادامه زندگی اشتراکی؛ در سیاست ، واحدها و عناصر دولتی و نظامی برای ایجـاد نظـم ، دفاع ، امنیت و کنترل جامعه ؛ در فرهنگ ، عناصر فرهنگـی و ارزشـی و چگـونگی تعریـف پدیـده هـای اجتماعی و ارزیابی آن ها برای حفظ ، تقویت و تداوم باورها، زنـدگی انسـان هـا را تحـت شـعاع خـود گرفته است .
در شهری مانند مشهد که مفاهیم سنتی مورد بازبینی قرار گرفته است و خرده فرهنـگ هـای مختلـف از طریق مهاجرت به این شهر وارد شده اند، باعث شده زنان تا حـدودی مردسـالاری را مـورد چـالش قرار دهند، یعنی دولت به تنهایی نمیتواند امنیت اجتماعی را برای جامعه فراهم نمایـد، بـه عبـارت دیگر دولت با یک نظم هنجارمند بوروکراتیک امنیت اجتماعی را تـأمین نمـیکنـد، بلکـه جامعـه و گروه های مختلف اجتماعی میتوانند تا حدودی امنیت اجتماعی را برای خودشان تعریـف و تـأمین کنند.