چکیده:
با وجود گستردگی بحث در مورد قدرت هژمون، ویژگی ها، اهداف و شیوه عملکرد آن در نظریه روابط بین الملل و تاکید بر نقش آن در حفظ نظم متناسب با منافع خود، رابطه آن با دولت های انقلابی که تلاش دارند این نظم را به چالش بکشند، کمتر مطمح نظر بوده است. هدف این مقاله ارائه شمایی از نوع رابطه هژمون و دولت های انقلابی و نیز سازوکارهای این رابطه مقابله جویانه از طریق مطالعه موردی ایالات متحده امریکا با جمهوری اسلامی ایران است. این مقاله نشان می دهد که چگونه تصور هژمون از دولت انقلابی و عوامل داخلی در دولت هژمون در تعیین و/یا تغییر سیاست های آن موثر بوده و چگونه دیپلماسی فشار و تحریم، مهم ترین سازوکار مورد استفاده هژمون است.
خلاصه ماشینی:
"همانطور که در مقدمه مقاله آمد،ایالات متحده با حمله عراق به ایران مخالفتی نکرد و شاید بتوان گفت در طول دهه 1980 امیدوار بود عراق زمینه فروپاشی نظام جمهوری اسلامی را فراهم آورد،اما خود به صورت مستقیم وارد جنگ نشد(اگرچه در سالهای پایانی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به منظور تحت فشار قرار دادن ایران برای پذیرش خاتمه جنگ،ناو نظامی این کشور در خلیج فارس هواپیمای مسافربری ایران را هدف قرار داد).
به این ترتیب،میتوان دید که ایالات متحده به عنوان قدرت اصلی در نظام بینالملل براساس برداشتی که از هویت و رفتار جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک دولت انقلابی مخالف وضع موجود دارد،در چهارچوب آنچه حفظ نظم و ثبات تأمینکننده منافع خود تلقی میکند از شیوههای مختلفی برای مهار ایران استفاده کرده است.
نتیجهگیری در وهله نخست به نظر میرسد از آنجا که جمهوری اسلامی ایران کشوری است انقلابی که با ناعادلانه و غیر اسلامی فرض کردن نظم موجود در اشکال ضمنی و صریح به مخالفت با آن پرداخته،ناگزیر در برابر قدرت هژمون به عنوان تکقدرت مسلط در نظام بینالملل و به عنوان کشور حامی حفظ وضع موجود قرار میگیرد که دولتها و گروههای مخالف وضع موجود را از طریق اعمال زور،تهدید به اعمال زور،تحریم،اقناع و یا پاداش،وادار به پذیرش نظم موجود و قواعد و مقررات حاکم بر آن میکند؛و از اینروست که ایالات متحده تلاش کرده است از طریق تحریمهای اقتصادی-تسلیحاتی یک و چند جانبه،ایجاد اتحادهای منطقهای، حمایت از گروههای مخالف جمهوری اسلامی در داخل،گسترش ارزشهای لیبرال و ضدحکومتی در ایران،معرفی ایران به عنوان کشوری حامی تروریسم و ناقص حقوق بشر و در نهایت تهدید به حمله نظامی،حکومت جمهوری اسلامی را براندازد و یا وادار به تغییر رفتار کند."