خلاصه ماشینی:
"هدف قانونگذار در این مورد و علتقطعی بودن تصمیم دادگاه مبنی بر اعزاماطفال به مؤسسات یا بنگاههای عمومی یاخصوصی که هیچ گونه ضابطهای جزتشخیص دادستان برای آنها پیش بینی نکردهاست و ترجیح اینگونه مؤسسات بر کانوناصلاح و تربیت که طبق مقررات برایتهذیب و تربیت اطفال ایجاد شده و اعزاماطفال را به آن قابل پژوهش دانسته است هیچمعلوم نیست.
در این موردنیز هدف مقنن از عدم پیروی(رسیدگی بهجرایم اطفال)از قانون آیین دادرسی کیفریاین بوده است که از تشریفات زاید و بطیرسیدگی که معمولا در محاکم عادی و دربارهبزرگسالان وجود دارد جلوگیری شده و درتعیین تکلیف اطفال تسریع شود و آنان را بهعنوان متهم به این سوی و آن سوی نکشانند وسرگردان نکته و حال آنکه ماده واحده تماماین ضوابط را نادیده گرفته و همان رویه زیانبخش و معطله دادگاههای عمومی را مجددادرباره اطفال برقرار کرده است."