خلاصه ماشینی:
به تناظر این وضعیت در کشورهای در حال توسعه نیز از جمله ایران،با توجه به وارداتی بودن رشتۀ علوم اجتماعی و غیر بومی بودن نظریات،روش کمی روش غالب در تحقیقات انجام شده بوده است،و از یک طرف به سبب مکانیکی بودن و اتکاء بسیار بردادههای آماری،و از سوی دیگر بنا بروجود ضعفهای مختلف و اساسی در سیستم ثبت و ضبط اطلاعات و میزان دسترسی و صحت منابع آماری موجود (بنا به هردلیلی)،نهایتا مطالعات انجام شده نتوانستهاند آنگونه که شاید و باید به سطح قابل قبولی از اعتبار نائل آیند.
آقای احمد محمدپور از جمله افرادی است که با تألیفات خود(روش در روش،فراروش،ضد روش 1 و 2)این خلاء را در حوزه روشهای تحقیق در ایران احساس کرده،و با استفاده از منابع دسته اول و به روز3،و ارائه نمونههایی پژوهشی که به روش کیفی و در داخل کشور انجام گرفتهاند،سعی در کمک به کاهش این خلاء دارد و تلاش میکند«ابزارها و معیارهایی برای نقد و ارزیابی تحقیقهای اجتماعی در کشور»در اختیار محقق یا خواننده قرار دهد.
این فصل رساله کارشناسی ارشد مؤلف نیز بوده است؛این تحقیق یک تحقیق کیفی-میدانی است و با رویکرد تفسیرگرایی اجتماعی انجام شده و دادهها با کمک مشاهده،مصاحبه،استفاده از اسناد و دادههای رسمی و اطلاعات خود محقق گردآوری شدهاند.
اینگونه سکوت اختیار کردنها از طرف جامعه آکادمیک کشور،به ویژه اساتید علوم اجتماعی،به طور غیر مستقیم اگر صحه گذاشتن و تأیید نقدهای وارد شده نیست، چه میتواند باشد؟ نقاط قوت همانطور که مؤلف خودش نیز اذعان نموده است این چند اثر («روش در روش»،«ضد روش 1 و 2»و«فراروش»)در ادامۀ همدیگر هستند گرچه قابلیت استفادۀ جداگانه توسط مخاطب را نیز دارند اما دو کتاب«ضد روش 1 و 2»به طور ویژهای با هم در ارتباط تنگاتنگ قرار دارند و ارزیابی این مجموعه آثار بصورت کاملا مجزا تا حدودی ابراز نظر را برای منتقد مشکل میسازد.