خلاصه ماشینی:
"VK} مقدمه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد مطابق سند تأسیسی خود{P1P}دو دستهوظایف نظارتی را در زمینۀ حمایت از حقوق بشر و ارتقای آن درسراسر جهان به عهده دارد:یک دسته بررسیهای دورهای جهانی درمورد تکتک کشورها،دستۀ دیگر فعالیتهای فوری و پیشگیرانه درموارد اضطراری نقض حقوق بشر.
قطعنامه 152/06/seR/A مجمع عمومی سازمان ملل متحد مصوب 5 مارس2006P} بند F ماده 5 نیز وظیفه نظارتی دوم را چنین تبیین نموده است: «انجام همکاریها و گفتگوهای لازم به منظور جلوگیری ازموارد نقض حقوق بشر و واکنش فوری در موارد اضطرارینقض حقوق بشر».
هرچند این بررسیها هیچگاه بیطرفانه و خالی از غرض نبوده واعمال نفوذ قدرتهای بزرگ در جهت نظارت گزینشی بر کشورها-کهدر قالب صدور قطعنامه علیه تعداد خاصی از کشورها نمود مییافت-ودر برخی موارد نیز عدم بیطرفی گزارشگران و نمایندگان ویژه،امکاننظارت واقعی،بیطرفانه و همهجانبه کمیسیون را از میان برد؛همانطورکه کوفی عنان دبیرکل وقت سازمان ملل متحد در گزارش مارس 2005 بهمجمع عمومی سازمان ملل متحد اظهار داشت: «کمیسیون 53 عضوی حقوق بشر،دیگر جوابگوی نیازهایحقوق بشری دنیای امروز نیست و به دلیل رفتارها وسیاستهای بعضی کشورها اعتبار خود را از دست داده است.
P} درهرحال گزارشی که به این ترتیب تحت عنوان گزارش حقوقبشر هر کشور تدوین و به تصویب شورا میرسد،اگرچه به لحاظحقوقی الزامآور نیست اما سند مرجعی در زمینه وضع حقوق بشر آنکشور به شمار میرود و تا بررسی دورهای بعدی یعنی چهار سال بعد،میتواند مورد استناد کشورها و سازمانهای بین المللی قرار گیرد؛کشورمربوطه نیز به لحاظ نزاکت بین المللی موظف به پیگیری مواردخواسته شده و پیشنهادهای ارائه شده است."