چکیده:
اتان کلبرگ، مستشرق و شیعه شناس یهودی، وقوع تحریف در متون مقدس، از جمله قرآن را امری ضروری می شمارد. از دیدگاه او برخی آیات خود قرآن نیز این نکته را تایید می کنند. تاریخچه قرآن و زمان کتابت کامل متن آن دلیل دیگر اوست. به نظر وی جهت گیری روایات برای اثبات کتابت قرآن در عصر ابوبکر برای فرار از مساله تحریف قرآن است. کلبرگ با استناد به روایات و ابهام معنایی برخی از واژه گان قرآن درصدد اثبات جمع دیرهنگام و در نتیجه تحریف قرآن برآمده است. او اعتقاد شیعه امامیه به تحریف قرآن را تا عصر آل بویه می داند. پژوهش حاضر به نقل آراء مذکور و نقد آنها پرداخته تا مصونیت قرآن از تحریف را اثبات کند.
خلاصه ماشینی:
"آیا پیامبر(ص) در سال هشتم هجری، نامههایی به پادشاهان و امرای کشورهای دیگر ننوشت و نفرستاد؟ اگر رسالت ایشان تنها برای قوم و مردم خودش بود، این حرکت پیامبر(ص) بی معنی نمینمود؟ اگر حرکت فرهنگی و رسالتش را از وطن خود شروع نکند، پس از کجا شروع کند؟ اگر با زبان قومش با آنها سخن نگوید و به تبلیغ نپردازد، پس با چه زبان دیگری باید به اشاعۀ افکار و دینش بپردازد؟ اگر قرار بود یک زبان جهانی برای هر نبی وجود میداشت آیا اصلا نیازی بود که خداوند نبیای را بفرستد؟ چرا خود مستقیما، بدون ارسال واسطه همه را هدایت نکند؟ آن وقت آیا تکذیب و تشکیک رسالت پیامبران معنا داشت؟ سنت الهی همواره این چنین بوده است.
(ابن الجزری، 1/304؛ شریعتی، 13؛ خویی، 255) روایاتی که در آنها سخن از ختم قرآن در عصر پیامبر به میان آمده (عاملی، 73؛ دارمی سمرقندی، 2/562؛ زرکشی، 1/471؛ ابوداود سجستانی، 2/54-55؛ ترمذی، 221؛ هیثمی، 7/171؛ کاشانی، 1/13)، و تأکید رسول خدا(ص) به قرائت و آموزش قرآن از روی مصحف (حر عاملی، 18/153؛ فیض کاشانی، 2/231؛ علی الصغیر، 84؛ زنجانی، 76-87)، همه شاهدی بر تدوین و کتابت قرآن در عصر رسالت است.
روایات جمعآوری قرآن کلبرگ میگوید: «دلیل آنکه چرا روایات، اتخاذ تصمیم بر جمعآوری قرآن را در زمان ابوبکر یعنی درست پس از رحلت پیامبر(ص) و نیز تدوین مصحف رسمی را طی خلافت عثمان بیان میکنند، این است که هرچه کتابت کامل متن به زمان وحی، نزدیکتر باشد، احتمال خطر تحریف کمتر است."